Woord: wagon
wagon , wegon , [zelfstandig naamwoord]
, spoorwagen. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
wagon , waagón , mannelijk
, waagóns , wagon. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
wagon , wegoûng , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, wegoûngs , wegûingske , wagon , Zw: Dao môt 't toch mêt de wegoûng (mêt de sjläogker) iénkoëme: daar verdient men kennelijk veel geld. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
wagon , wagón
, wagóns , wagunke , wagon Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |