Woord: vraag
|
vraag , [tegenover antwoord] , vraoge , vrouwelijk
, vraogen , vraag. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
vraag , blinde vroagen
, zie: vroagbouk, en: vroagen. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
vraag , vraoge , vrouwelijk
, vraag. Hen vraogen leeren gaon: naar catechisatie gaan. Vraogen steit vrie, wäigeren der bie. Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
vraag , blinde vroagen , [zelfstandig naamwoord]
, de vragen in ‘t vraagboekje, waar geen antwoord achter staat. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
vraag , vroage , vroag , [zelfstandig naamwoord]
, 1 vraag. Als men op een vraag geen antwoord geven wil: ‘t is veur die n vroag en veur mie n wait. - Wat is de vroag? (bij ‘t kaarten) = welke kleur wordt gevraagd? Doar is gain vroag noa = dat wordt niet gekocht.; 2 vraag in ‘t vraagboekje. n Blinde vroag, waar ‘t antwoord niet bij staat.; 3 ‘t antwoord op de vraag in ‘t vraagboekje. Vroagen leren. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
vraag , vroage , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, vroang , vraag Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
vraag , vraoch , vrouwelijk
, vraoge , vräöchske , vraag. “’t Is mer ’n vraoch” of “n vraoch is gein klach” wordt gezegd, als men naar iets vraagt, dat men niet weet of niet begrijpt. Eeme nao de peniebele kanjt oetvraoge: iemand pijnlijke vragen stellen. Waat veur den einen ’n vra Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
vraag , vroage
, vraag. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
vraag , vrao
, (Zuidwest-Drenthe, zuid), in Ze wollen hum ies èven een wieze bek geven, mar daor kwaaj zo vrao kwam je te pas (Rui) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
vraag , vraog , vraoge , 0
, (Zuidoost-Drents zandgebied, Midden-Drenthe, Kop van Drenthe). Ook vraoge (Zuidwest-Drenthe, Midden-Drenthe, veengebieden Oost-Drenthe) = 1. vraag Der was niet veul vraog naor biggen (Zwe), Of dat zo möt, is nog maor de vraog (Wee), Ik stel altied heel veul vraogen (Gie), Veur oe een vraoge, veur mij een weet (Pes), Hoe hij an het geld komp, is mij een vraoge (Klv), Hej al vraogen had? ben je al gevraagd voor vanavond, gezegd tegen meisjes (Sle) 2. catechismusvraag Hen de lere gaon um vraogen te leren (Zdw), Zie gongen hen vraogen leren naar de catechisatie (Dwi), z. ook vraogenlere Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
vraag , vraoge
, vraag Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
vraag , vraoge
, vraag. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
vraag , vraoge , zelfstandig naamwoord
, de 1. vraag 2. opgave in vragende vorm 3. kwestie die uitgemaakt moet worden 4. verlangen om te kopen Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
vraag , vraeg , zelfstandig naamwoord
, vraege , vraechie , vraag ’t Was maor een onnôôzele vraeg Het was maar een onschuldige vraag Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
vraag , vraog , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, vraoge , vrëugske , vraag , VB: Op dy vraog wèit ich éch gèin aantwoerd. Zw: 'n vraog ês 'n aantwoerd wërd: vragen staat vrij. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
vraag , vroog
, vraag Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
vraag , vraoge , zelfstandig naamwoord
, vrögien , vraag, verzoek. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
vraag , vrôg
, vraag Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
vraag , vraog , vrouwelijk
, vraoge , vräögske , vraag , Vuuer dich ein vraog, vuuer mich eine weit. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
vraag , vraog , zelfstandig naamwoord
, vraoge , vräögske , vraag Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
vraag , vraog , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, vraoge , vräögske , vraag Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
vraag , vraog , vrògske , zelfstandig naamwoord
, vraag; Cees Robben - òf ie durlópt blèèft de vraog; WBD III.3.1:264 'vraag' = verzoek; vrògske - dim. Henk van Rijen - vraagje Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
vraag , vraog
, vraoge , vräögske , vraag Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |