Woord: vetlap
vetlap , vetlap , [zelfstandig naamwoord]
, vetklep. Als iem. stellig verzekert: dat wik die beloven! dan luidt het antwoord van een twijfelaar: dat wik die besmeren, zee vetlap. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
vetlap , vetlappe
, smeerkees. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
vetlap , vêtlap , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, vêtlep, vêtleppe , vêtlepke , vuilak , vêtlap; smeerpoes vêtlap Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
vetlap , [smeerpoets] , vètlap , mannelijk
, onverzorgd iemand, viezerik Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
vetlap , vètlap , zelfstandig naamwoord
, vètlep , vètlepke , viezerik, viespeuk ook poetje, vètkanes, vètpoetje, vèttig poetje, vètzak, voelik Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
vetlap , vètlap , vétlap , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, vètlep/vétlep , vètlepke/vétlepke , eerste vorm Nederweerts, Ospels; tweede vorm Weerts (stadweerts), Buitenijen (kerkdorpen rondom stadskern); viezerik Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
vetlap , vetlap
, viespeuk; smeerpoes Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |