Woord: verschonen
|
verschonen , verschoonen , werkwoord
, schoon linnen aantrekken. Bron: Boeles, P. (ca. 1875), Idioticon Groninganum. Vergelijkend woordenboek van den Groningschen tongval, uitgegeven door Siemon Reker, 1977, Egbert Forsten & Profiel. |
|
verschonen , verschoeëne
, verschoeën, verschuëne, verschuënt, verschuënde, v , verschoonen. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
verschonen , verschonen , [werkwoord]
, 1 verversen. Snieboonpot was verschoond (Jan Bos).; 2 verschonen. ‘t Ber verschonen = schone lakens en slopen aanbrengen.; 3 verschoning, schoon goed. Ze bin zo aarm, dat ze hebben gain verschonen meer.; 4 verontschuldigen.; 5 verschoning. Hai is nog jong, dat is zien verschonen. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
verschonen , veskuenn , werkwoord
, verschonen. n Aandr veskuenn en zelf met de luuze votgoan, zich benadelen door een ander voort te helpen Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
verschonen , versjoone , versjeune
, versjoonde, haet of is versjoont , verschonen, sparen.; versjeune ook: vervoeg. versjoone, versjeunde, haet of is versjeunt: verschonen; sparen, ontzien. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
verschonen , verscheunen
, verscheunen, verscheund , verschonen. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
verschonen , verschonen , zwak werkwoord, (on)overgankelijk
, 1. verschonen As het zaoterdag is, moej je verschonen (Hijk), IJ mut je geregeld verschonen, anders kriej ongemak (Scho), Ik kwame driefnat in huus, ik musse mij hielemaole verschonen (Hgv), Ik moe nog even het bedde verschonen schone lakens op bed doen (Hijk) 2. sparen, ontzien Van dat mèens kuj niet verschoond blieven, het lop je de deur plat (Rol), Arften en bonen, de willen we neet verschonen (dva) 3. schoonpraten (Zuidoost-Drents veengebied, Zuidwest-Drenthe, Noord-Drenthe) Hij verschoont humzölf (Dwi), Hij wil homzulf verschonen (Eel), Ie huuft oe veur mij niet te verschonen, veur mij niet. Ik wete wel, daj liegt (Zdw), z. ook verschonigen Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
verschonen , verschonen , werkwoord
, verschonen: schoon ondergoed aandoen, ook in vergelijkbare zin van bijv. een baby Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
verschonen , verschôône , werkwoord
, verschôôn, verschôônde, verschôônd , 1. verontschuldigen Je hoef je aaige nie zitte te verschôône 2. verschonen, schone kleren aantrekken Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
verschonen , versjune , wederkerend werkwoord
, versjuunde, versjuund , verontschuldigen , zich versjune VB: Ze hawwe gister de bies oétgelaote meh ze zién zich hûi koëme versjune. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
verschonen , verskeunen , werkwoord
, verskeunen, verskeund , 1. verschonen; 2. sparen, ontzien, in bijv: Döör bin-k van verskeund ‘dat blijft mij bespaard’. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
verschonen , versjoeane
, ich versjoean, doe versjoeans, hae versjoeantj, , 1. verschonen 2. verschoond, gevrijwaard blijven, zie ook versjuuene , Eine voele luier versjuuene. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
verschonen , versjuuene
, versjuuentj, versjuuendje, versjuuendj , verschonen, zie ook versjoeane Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
verschonen , versjuëne , werkwoord
, versjuënjtj, versjuënjdje, versjuënjdj , verschonen Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
verschonen , versjuëne , versjuëne, zich , werkwoord
, versjuënjtj, versjuënjdje, versjuënjdj , schoon ondergoed aantrekken Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
verschonen , verschuuëne , verschoeëne , werkwoord
, tweede vorm Buitenijen (kerkdorpen rondom stadskern), Nederweerts, Ospels; verschonen Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
verschonen , verschôone , zwak werkwoord
, verschonen; B verschôone - verschonde – verschond; ook in tegenwoordige tijd vocaalkrimping: gij/hij verschont Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
verschonen , verschoeëne
, verontschuldigen Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |
|
verschonen , verschuuene
, verschuuende – verschuuend , verschonen; schone kleren aandoen Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |