Woord: stralen
stralen , stroalen , [werkwoord]
, 1 stralen. ‘t Bloud stroalde der oet.; 2 glunderen. Hai stroalde, dou e ‘t heurde. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
stralen , straaln , zwak werkwoord
, de keel uithangen Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
stralen , stralen , straolen , zwak werkwoord, overgankelijk
, (Zuid-Drenthe, Midden-Drenthe). Ook straolen (Noord-Drenthe, Zuidoost-Drents zandgebied) = zakken, mislukken Hij is straald veur het examen (Zwin) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
stralen , straolen , stralen , zwak werkwoord, onovergankelijk
, Ook stralen (Zuidoost-Drents veengebied, Zuidwest-Drenthe, zuid) = 1. stralen Wat zal ze straolen as zie dat neis heurt (Eex), De helligheid straolt heur de ogen uut (Die) 2. strook gras laten staan bij het maaien (Zuidoost-Drents zandgebied, Midden-Drenthe, hy:Kop van Drenthe en Zuidwest-Drenthe, noord) Die kun niet goed maaien; die straolde, die lut wat staon (Schl) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
stralen , straolen , stralen , werkwoord
, 1. stralen, licht van zich doen gaan, net als licht uitschijnen; Et straolt him tot de ogen uut hij kijkt geweldig helder en levenslustig 2. (van vloeistof) in stralen gaan, met stralen bruisen, bijv. De hingst straolt d’r over urineert heel krachtig Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
stralen , sjtraole , werkwoord
, sjtraolde, gesjtraold, sjtraolenterre , stralen , VB: 't Bruúdsje sjtraolde van gelök wie 't de kërk oét kaom. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
stralen , straolen , werkwoord
, straolen, estraold , stralen. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
stralen , [schijnen] , straole
, straoltj, straoldje, gestraoldj , stralen, licht geven, schijnen Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
stralen , straole , werkwoord
, straoltj, straoldje, gestraoldj , stralen zie ook gleuje, hètse, sjiene Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
stralen , straole , werkwoord
, stralen Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
stralen , straole , zwak werkwoord
, straole - stròlde - gestròld , stralen; ook in tegenwoordige tijd vocaalkrimping: gij/hij stròlt; stròlt, stròlde - straalt, straalde; R.J. 'hoe schòon jouw zieltje strolt'; tegenwoordige tijd sing., resp. verleden tijd van 'straole', met vocaalkrimping Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
stralen , straole
, straolde – gestraold , stralen Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |