Woord: serenade
serenade , senaode
, (optocht der studenten bij avond met fakkellicht). Bron: Beets, A. (1927), ‘Utrechtsche Volkswoorden en Volksgezegden’, in: Driemaandelijksche bladen 22, 1, 1-30, 73-84. Groningen |
serenade , serenoade , seenderoade , [zelfstandig naamwoord]
, serenade. || seneroade Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
serenade , sernaat , vrouwelijk
, sernaate , serenade. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
serenade , serenade , 0
, serenades , serenade De meziek zul hum een serenade brengen (Eex) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
serenade , sernaat , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, senades , - , serenade , VB: De hermenie braach 't goûwe broédspäor 'n sernaat.; uitbrander sernaat VB: Wie 'r wäor bliéve zitte op sjaol hèt 'r mich bié hön 'n fleenke sernaat krège. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
serenade , sirrenaadje , onzijdig
, sirrenaadjes , serenade , De harmenie brach de jubelaris ei sirrenaadje. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
serenade , sernaatje , zelfstandig naamwoord
, sernaatjes , serenade die door de harmonie aan elk lid werd gebracht die een jubileum of een ander persoonlijk feest vierde Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
serenade , sirnaadje
, serenade Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |