Woord: schuif
|
schuif , schuve
, lade van eene tafel Bron: Boers, B. (1843), [Goerees] ‘Lijst van eenige verouderde, of in de provincie Zuidholland niet gebezigde Nederduitsche woorden, welke op het eiland Goedereede en Overflakkee nog heeden in gebruik zijn’, in: Beschrijving van het eiland Goedereede en Overflakkee, Sommelsdijk, pp. 48-57 |
|
schuif , schuve
, lade van eene tafel Bron: Boers, B. (1843), [Overflakkees] ‘Lijst van eenige verouderde, of in de provincie Zuidholland niet gebezigde Nederduitsche woorden, welke op het eiland Goedereede en Overflakkee nog heeden in gebruik zijn’, in: Beschrijving van het eiland Goedereede en Overflakkee, Sommelsdijk, pp. 48-57 |
|
schuif , [sluiting of afscheiding] , schûve , vrouwelijk
, schuif. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
schuif , schoef
, (= schuif), voor: zet op het dambord. Zie: schoeven 2. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
schuif , schuif , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, vgl. stofschuif. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
schuif , schoef , schuuf
, schuif. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
schuif , schůf
, Hei hef schůf vüür ’n důům: hij heeft geld Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
schuif , schůůve , vrouwelijk
, schuif Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
schuif , schoef , [zelfstandig naamwoord]
, 1 schuif. Veur aan de kerkstoof zit n schoefke.; 2 zet op ‘t dambord.; 3 karwei. ‘t Is n haile schoef. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
schuif , schoefies , schoefjes , [zelfstandig naamwoord]
, in de uitdrukking op schoefies lopen = op schobberdebonk lopen; zie daar. || op schobberdebonk lopen Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
schuif , skuifies , zelfstandig naamwoord, meervoud
, in de zegswijze op de skuifies loupe, klaplopen, bedelen. Mogelijk herinnert de zegswijze – die ook elders bekend is – aan de gewoonte dat landlopers en bedelaars eten werd verstrekt in de kloosters. Dit gebeurde aan een soort loket dat geopend en gesloten werd met een schuif. Boek. vat ‘skuifies’ op als de laatste kruimels die van tafel werden geschoven, een mijns inziens minder aannemelijke verklaring. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
schuif , sjuuf , vrouwelijk
, sjuuve , sjuufke , schuif. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
schuif , schoêf
, sort graendel. Bron: Kuipers, Cor e.a. (1989), È maes inne taes. Plat Hôrster, Horst. |
|
schuif , sjuu:f
, schuifgrendel. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
|
schuif , schùif , zelfstandig naamwoord
, tafellade. Zie ook: belaoitoffeld. Als een zondaar in de Biecht geen berouw toonde kon ie “’t schöfke krèège”. De priester sloot dan het schuifraampje tussen biechteling en biechtvader zonder de absolutie te geven, d.w.z. zonder de zonden in de naam van God vergeven te hebben. Bron: Naaijkens, J. (1992), Dè’s Biks – Verklarende Dialectwoordenlijst, Hilvarenbeek |
|
schuif , schoeve
, schuif. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
schuif , schoef , schoeve , 0
, schoeven , (Zuidoost-Drenthe, Midden-Drenthe, Kop van Drenthe). Ook schoeve (Zuid-Drenthe, Midden-Drenthe, Veenkoloniën) = 1. schuif Dou de schoeve van de kachel is dichte (Bov), Doe de schoef even dicht tussen mot‑ en biggenhok (Dro), Het schoefie van het hounderloekie lop neit best (Vri), Aj de kippen voord hebt, dan moej het schoefie wal wèer op de deur doen grendel (Bei), z. ook bij schoefien 2. in schoef veur de doem ...over de doem, ...under de doem (Zuidoost-Drents zandgebied), ...op de doem geld (Zuidwest-Drenthe, zuid) Kom doe eerst man mit schoef over de doem (Ros), Daor hebt ze nog wel schoef over de doem (Anl) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
schuif , schaaf
, grendel. [Algemeen: in Uden wordt de ‘sch-’ aan het begin van een woord, als ‘sk-’ uitgesproken.]Vruuger skupten ze in Uje mekaar mè de klompen nog wel ’s tigge de skeenen en dè waar netuurlijk gróóte skaand. Mar tiggeworrig gaon ze mè skôn skoén naor skool. En sommige rijke keieskijters gaon zellufs schiën op de Skans. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
schuif , skôêve
, 1. schuif, grendel; 2. schuiver Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
schuif , schuif , schùfke , zelfstandig naamwoord
, lade, onder het tafelblad voor het bestek of opberglade in een kast. Schuifje in biechtstoel. ’T schùfke krijge. Geen absolutie krijgen in de biechtstoel. Bron: Verschuren, Frans (2000), Tètte-leurs Woordeboek. Zèège n'èn Schrijve meej plotjes, Etten-Leur. |
|
schuif , schoeve
, schuif. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
schuif , schûif
, lade , T’is dik gemak zó'n gróóte schûif ónder 't tôffelblad, hil't eetgetûg lit'ter in. Het is dikwijls makkelijk zo'n grote lade onder het tafelblad, alle bestek ligt erin. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
schuif , sjaw , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, sjawwe , sjewke , grendel , (platte grendel) sjaw VB: En 'n sjaw zaot gemeenlik op 'n groete sjeurpoert. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
schuif , sjûif , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, sjûive , sjûifke , schuif , VB: 'n Braobantse kachel haw 'n sjûif vuur d'n trêk te rèigele. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
schuif , schaaf
, grendel (op ’n deur) Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
schuif , schöfke
, schuifje. in de uitdrukking, “‘t schöfke krèège ien de biechtstoel”, “niet meer aanhoord worden door de priester tijdens de biecht”. Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier. |
|
schuif , skoeve , zelfstandig naamwoord
, schuif, grendel. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
schuif , schoeve , schuve
, 1. schuif; 2. grote hoeveelheid (O.-Veluwe); Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
schuif , schèùf , zelfstandig naamwoord
, tafellade (Eindhoven en Kempenland; Tilburg en Midden-Brabant) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
|
schuif , sjuuf , vrouwelijk
, sjuve , sjuufke , 1. schuif 2. schuifslot op een deur, grendel 3. plak , ’n Sjuuf inne sjouw om d’n trèk te regele. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
schuif , sjuuf , zelfstandig naamwoord
, sjuve , sjuufke , schuif, grendel, knip Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
schuif , sjuif
, boemel, uitspatting; aanne sjuif gaôn – gaan boemelen Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
schuif , schuuf , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, schuûve , schuufke , grendel, luikje in poort, schuif Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
schuif , schuuf , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, borstsieraad (vrouw) Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
schuif , schèùf , zelfstandig naamwoord
, schöfke , "lade; fig. onbetrouwbaar persoon groot aantal; Henk van Rijen - lade, schuif, grendel; N. Daamen - Handschrift 1916 – ""'n hil schuif - een groot aantal""; N. Daamen - Handschrift 1916 – ""O! 't is zo'n schuif (onbetrouwbare""; WBD (III.2.1:52) schuif - grendel; WBD (III.3. 2:146) schèùf aaf = glijbaan; WBD (III.2.1:52) 'schuif' = grendel; A.P. de Bont - Dialekt van Kempenland - 1958 e.v. - zelfstandig naamwoord vr. schuif 1) tafellade, lade; 2) bovenste, losse gedeelte van een leest; 3) haveloos uitziend, slordig aangekleed persoon. Cornelissen & Vervliet - Idioticon van het Antwerpsch dialect - 1899 - SCHUIF zelfstandig naamwoord v. - schuiflade, Fr. tiroir, layette; de onderste schuif. Jan Naaijkens - Dès Biks (1992) - 'schuif' zelfstandig naamwoord - tafellade; schöfke - verkleinwoord; laatje; schuifje; uitdr. et schöfke krèège - als biechteling geen absolutie ontvangen kan (de priester sluit dan het luikje); N. Daamen - Handschrift 1916 – ""ze hee get schuifke gehad (bij het biechten geen absolutie gehad, over 8 of 14 dagen terug komen)""; Die Kappesiene, dè waar iets hêel aparts. In hullie kèèrek koste pesjonkele, èn onze paa ging daor biechte, want daor kreede nie zo gaaw et schöfke. (Ed Schilders; Wè zeetie?; Website Brabants Dagblad Tilburg Plus; 2009); WBD (III.3.3:35) schöfke = schuifje v. d. biechtstoel; WBD (III.3.3:308) et schöfke krèège = het schuifje krijgen dim. van 'schèùf', met vocaalkrimping; Goem. SCHUIF; het dim. wordt gebruikt voor een deur; ook in 'hij kreeg het schuifke' (in den biechtstoel); Cornelissen & Vervliet - Idioticon van het Antwerpsch dialect - 1899 - SCHUIFKE(N) zelfstandig naamwoord o. - deurken dat verschoven wordt; Het schuifken krijgen - door den biechtvader zonder absolutie doorgezonden worden. Hees het schufke krijge (III:36); Bosch schùfke: 't schùfke krijge" Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
schuif , schoe~f
, schoe~ve , schuufke , schuif Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |