Woord: schijt
|
schijt , schiet , scheit
, (= schijt) = stront, drek, uitwerpselen van menschen en dieren; hiervan katschiet, vogelschiet, mugschiet (muggendrek), vlooschiet. (evenwel: koustrōnt, peerstrōnt, schoapstrōnt, hondestrōnt) altemoal schiet! = schietlapperei! = uitvluchten, voorwendsels, en: ʼt heeft niets te beteekenen, dat is eene nietigheid; in de schiet (ook: schijt) zitten = in verlegenheid zijn, inzonderheid: bang zijn voor de gevolgen eener handeling; ʼt is schiet = ʼn schietje = ʼn schietboudel, enz. = ʼt is geheel mislukt; schietkerel = strōntkerel, soort van scheldwoord, maar niet zeer ernstig gemeend; schiet van goud = slechte waar; dun schiet van goud = katoen, enz. dat zeer dun is; schiet van Weistermart (Hoogeland) = gemeen goed; schiet beetje = onnoozel weinig. ol schiet (oude schijt), voor: oude plunje, en: nietswaardig huisraad, enz.; was ʼn hijl bult van dat ol schiet op bouldag; scheit, in: ik heb d’r scheit an, bij v. Dale: ik heb er schijt aan. Overigens steeds: schiet, schiete = ontlasting, drek. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
schijt , schijt
, term bij het koten; zie koten 1. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
schijt , schiet , [bijvoeglijk naamwoord]
, onbetekenend. Hai woont nou in n schiet koamertje in Stad. || schietbeetje; schietding Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
schijt , schijt , [zelfstandig naamwoord]
, schijt aan ain hebben = maling. Ik heb schijt aan Pòtterwòlle = ‘t kan mij niets schelen. , uit het Holl.; plat Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
schijt , schiet , schiede , zelfstandig naamwoord onzijdig
, 1 drek. Zo waik as schiet. In de schiet zitten = in verlegenheid. Hai is zo wies as schiet = ‘i is een verwaande fat. Kouschiet, kraaischiet; schertsend iemschiet = honig.; 2 als uitroep: Schiet! = allemaal gekheid. Als de kinderen wat vragen waar Moeder geen zin aan heeft, dan zegt ze: aal schiet, hur! - Mevraauw de Hoan, dat gallege wief, schiet! (H.O.) = dat is wat van niks. Schertsend in zo’n geval: Wat heìe aan schiet, as ie gain laand hebben? Ook, wat heb ik aan drukte, als het toch niets helpt?; 3 slecht goed. Röttenkruud en zok soort schiet (Rietema). ‘t Is schiet, ‘t is n schietboudel = ‘t is niets waard: ‘t is schiet van goud. Ook: ‘t is schiet van Wijster maart; in Stad verbasterd tot schiet van de Westermaart = a. ‘t is slechte waar; b. ‘t lijkt veel en ‘t is niets; c. ‘t is onbeduidende praat.; 4 Kale drukte. Zai het nait veul schiet om hakken = ‘t is een eenvoudige, degelijke vrouw.; 5 ‘t Is schiet mit òl Freerk - ‘t gaat heel slecht met hem. || schijt Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
schijt , schiet , schéjt
, án de schiet zien diaree hebben; schiet/schéjt hebben án lak hebben aan. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
schijt , scheit!
, Ja scheit! Ja, het zou wat! Kom zeg! Uitroep. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
schijt , skoit , zelfstandig naamwoord
, Zie skoiten. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
schijt , skit , zelfstandig naamwoord
, Schijt, stront, drek, in de zegswijze skit en drit, schorem, gepeupel. Letterlijk schijt en drek. Vgl. Engels shit. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
schijt , sjiet , mannelijk
, schijt. Sjiet aan de wiks, potloot is ouch sjwart, of: blink ouch, het is om het even; waarom duur als het goedkopere net zo goed is. In de carnavalstijd, na de oorlog van 1914/18, boden de kinderen een enveloppe voor vijf cent te koop aan. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
schijt , sjitj
, èn de sjitj, diarree, buikloop. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
|
schijt , schijt , 0
, 1. diarree Wai hebt de kaalver an de schijt (Eev) 2. maling Hij hef schijt an de hiele femilie (Uff) *Ik heb schijt an de rotten, ik heb zölf een starte (Hgv); Ik heb schijt an de Beilervaort, schipper word ik toch niet (Sle), z. ook schiet Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
schijt , schiet , schiete , 0
, Ook schiete (Zuidoost-Drents veengebied, Zuidwest-Drenthe, Veenkoloniën in bet. 3. en 4.) = 1. schijt (Zuidoost-Drents zandgebied) Wij hebt de biggen an de schiet aan de diarree (Coe), Doe aolde schiet in de boksem bangerik (Vtm) 2. maling Daor heb ik schiet an, an die praoties (Ros), Iene, die altied zeg: daor he’k schiet an, kreg vake as antwoord: Je kunt niet overal schiet an hebben, want dan komst stront te kört (Coe) 3. stront Ik heb in de schiet trapt (Bal) 4. rommel, waardeloos spul Regen en natte snei, het is ein schiete mit mekaar (Bco), De arften bunt van het joor schiete (Bov), Het is schiete mit die knienen, daor kuj gien pries veur maken (Klv), Wat zol mie dat schiete! wat moet ik met die rommel (Vtm) 5. het schijten Ik heb schiet op bedde wegdaon en mieg op bedde weerkregen ben nu nog slechter af (Sle), Wat zul het, ie bint een schiet veur de gevel tegen een kind met veel verbeelding (Gas), Niet zo rejaal, het is hier gien peerdtien schiet geld (Hgv) 6. als uitroep Ach, wat, schiet, laot toch zitten (Klv), Hef hij de honderddoezend wönnen? Ach schiet, praoties (Eex), Ach wat, schiet, stront, domnee lust nog wal een koppie (Oos) *Door gaait het weer hen, haar schiet op berre zegd (Eco), z. ook schijt Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
schijt , schijt
, uitroep van onverschilligheid. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
schijt , schiet , schiete , zelfstandig naamwoord
, de, et 1. poep, stront 2. schijterij, in an de schiet 3. lak, in schiet hebben an Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
schijt , sjiét , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, - , - , schijt , (mnl. 'schite': o.a afgang, dunne ontlasting) Zw: Dao heb ich sjiét aon: daar heb ik lak aan Zw: Dao krys te sjiét van: dat gaat je de keel uithangen Zw: sjiét mäoke: opscheppen, bluffen Zw: Aon de sjiét zién: diarree hebben Zw: Wërke vuur de sjiét: om zich luxe te kunnen permitteren Zw: Kaole sjiét: kale bluf Zw: Ich woûw dats te de sjiét krègs: verwensing Zw: 'n sjiétkleur: kleur die voor het gevoel afwijkt van de normale tint. Zw: Dè hèt vëul sjiét gelaoje (vëul - vejl): gezegd van een opschepper, een bluffer.; maling (maling hebben aan) sjiét hebbe aon Zw: (oud vastenavondsliedje: 'V'r hebbe sjiét aon de lûi'.; opschepperig (opschepperig gedrag) kaole sjiét VB: Dè sjiét van dè niéste kaom ôs laansemaon aon ôs kèl oét.; sjiét hebbe aon lak (lak hebben aan) sjiét hebbe aon; aon de sjiét zién diarree (diarree hebben) aon de sjiét zién; sjiét mäoke opscheppen bluffen; sjiét mäoke (zie 'maken') VB: De môs neet zoevëul sjiét mäoke, de helf van wats te vertels ês toch geloëge Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
schijt , schijt
, diarree. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
schijt , sjiet , mannelijk
, schijt, diarree , Ane sjiet zeen: diarree hebben. Dao höb ich sjiet aan. Dao krieg ich de sjiet van. Gaw is vanne sjiet gestorve, mer langsaam laeftj nog: zich haasten is niet goed.: zich haasten is niet goed. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
schijt , sjiet
, klein, ondermaats , Ei sjiet bergske. Ei sjiet menke. Ich vónj ’t mer ei sjiet gedichske. ’t Sjietsteegske. Vuuer det sjiet inj pak ich neet de wage. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
schijt , sjiêt , sjiet
, schijt; dao höb ich sjiet aân – daar heb ik maling aan; dao kries se de sjiet van – dat gaat op je zenuwen werken; ich höb sjiêt – ik moet naar de wc; ich bön aanne sjiêt/sjieterie – ik heb last van diarree; kale sjiêt – kouwe kak; gauw is van de sjiet gestórve – haastige spoed is nooit goed; sjiêt! – je kunt me wat! Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
schijt , sjeîs!
, je kunt me wat Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
schijt , schiêt , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, schijt, stront, aanne -, diarree Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
schijt , schijt
, ’k heb schijt aan schele naadjie, ik heb overal lak aan Bron: Grauw, Sibrand de en Gerard Gast (2014), ABC Dordt. Dordtse woorden en uitdrukkingen, dialect, verhalen en versjes, gedichten en straattypes, Asaprint Uitgeverij, Dordrecht. |
|
schijt , schèèt , zelfstandig naamwoord
, "ergens (het) schijt aan hebben; R Daor hèk (et) schèèt aon. - Daar heb ik lak, schijt, maling aan; R Daor hèk tòch zo et schèèt aon. - Daar heb ik toch zo het land aan. Lodewijk van den Bredevoort - Et waren nie allemol zon kiendjesmaokers, bij ons in de femilie. Zeker aon onze vadderskaant han de miste, ‘schèèt aon de pestoor en hil de kliek, die er om hene hing’ (pseudoniem van Jo van Tilborg - uit: 'Kosset den brèùne eigeluk wel trekke, deel 1, 2006); Piet van Beers - uit 'Dèùvepoep' - Ons Moeder liep wel es te schèène/ op dieje viezen dèùvepoep/dè die biste liete valle/ op der waas èn op derre stoep.// ""Ik wil"", zeej Tienus teege ons Moeder:/ ""Vur gin goud men dèùve kwèèt.../ Èn al laote ze dan wè valle.../ Òn dieje poep...hèb ik "" t Schèèt."" (CuBra); WBD III.1.4:287 'er schijt aan hebben' = er zich niets van aantrekken WBD III.1.4:288 'neuken', 'neuk aan hebben' = er zich niets van aantrekken; WBD III.1.4:288 'verschillen', 289 'verrekken', 'verdommen' = idem; WNT SCHIJT hebben aan - er het land aan hebben, er op gebeten zijn. diarree; Cees Robben - vruug opstaon dè is gin profèèt, dè is vruug honger en vruug schèèt; Lodewijk van den Bredevoort - Bij die gedaachte alleen al kreeg hij al ut schèèt. (pseudoniem van Jo van Tilborg - uit: 'Kosset den brèùne eigeluk wel trekke, deel 1, 2006); WBD et scheet/schèèt hèbbe, òn et schèèt zèèn - diarree hebben, ook genoemd: spèlle, et spèl hèbbe, on et spèl zèèn/staon; WBD III.1.2:256 'schijt' = diarree; WBD III.1.2:258 'het schijt hebben'= diarree hebben; WBD III.1.2:259 'aan de schijt zijn' = diarree hebben; schijt; Cees Robben – Vruug opstaon dè is gin profèèt... Dè is vruug honger en vruug schèèt... (19821126) [Excuus om lang in bed te blijven liggen.]; A.P. de Bont - Dialekt van Kempenland - 1958 e.v. - zelfstandig naamwoord m. - schijt, kak, stront. Zegsww. Z.a. Cornelissen & Vervliet - Idioticon van het Antwerpsch dialect - 1899 - SCHIJT zelfstandig naamwoord m.: Spr. In de(n) schijt zitten - in nesten, in nood zitten van iet de(n) schijt geven - er den brui, den bras van geven; afgang; Fr. foire, diarrhée, gezeid v. dieren; het schijt krijgen - bang worden. WBD III.1.1. lemma uitwerpselen - Tilburg" Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
schijt , schie~t
, schijt Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |