Woord: rebels
|
rebels , rebels , rebelsk
, ontevreden, boos, verwoed; hij ’s hijlendal rebels. Men zegt het vooral van vee, dat wild en woest door de weide loopt en zich niet laat vangen; ook van werkvolk dat zich tegen den werkgever verzet, het werk staakt, enz. (v. Dale: rebellig, rebelsch = oproerig, muitend.) Van ’t Fransche rebelle = oproerig, muitziek, wederspannig. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
rebels , rabels , rebels , bijvoeglijk naamwoord
, Klem op de tweede lettergr. Van een zwerende wonde, die er erg rood uitziet, zegt men: Wat isse rabels! Ook: oproerig, wild, hartstochtelijk. De bolle vlaog van de (i)eene kante van de weg nao dʼandere; ʼt was slim zoo rabels asse was. ʼn Rabelse kérel. Fr. maladie rebelle – hardnekkige ziekte. Bron: Draaijer, W. (1896). Woordenboekje van het Deventersch Dialect. ’s-Gravenhage: Martinus Nijhoff |
|
rebels , rabels , rebels , bijvoeglijk naamwoord
, Klem op de tweede lettergr. Van een zwerende wonde, die er erg rood uitziet, zegt men: “Wat isse rabels!” Ook: oproerig, wild, hartstochtelijk. De bolle vlaog van de (i)eene kante van de weg nao dʼ andere; ʼt was slim zoo rabels asse was. ʼn Rabelse kérel. Vr.: maladie rebelle – hardnekkige ziekte. Bron: Draaijer, W. (2e druk 1936), Woordenboekje van het Deventersch Dialect, Deventer: Kluwer. |
|
rebels , rebels
, stijfhoofdig, opstandig. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
rebels , rebèls , [bijvoeglijk naamwoord]
, 1 weerspannig.; 2 wild. Kòien wòrren rebèls, as ter n hond in ‘t laand komt. || weerspanneg Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
rebels , rebèlsj
, rebèlsjer, rebèlsjte , rebels. ’t Is óm rebelsj van te waere: het is om razend van te worden. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
rebels , rebels , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, 1. rebels, dwars Wat bint die jongen ja rebels vandaog. Zuw aander weer kriegen? (Eex) 2. kwaad As mien vao rebels wuur, wussen wij wal, woor we henmussen (Sle), De kop wur hum rebels hij werd kwaad (Nsch) 3. wild (Kop van Drenthe) As de horzels bij de kouien kwamen, dan wörden ze rebels (Zui) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
rebels , rebels
, opstandig Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |