Woord: poepje
|
poepje , poepie , zelfstandig naamwoord
, Poepje, windje, in de zegswijze ’n poepie verliete, een windje laten (verouderd). – ’n Poepie geve, een kontje geven, optillen. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
poepje , poepien , 0
, poepies , windje Toen het doodstil was, luut een kind een poepie wèeien (Bor) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
poepje , pupsj , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, pupsje , pupsjke , oogvuil , VB: Gaank dich 'ns good wase, de hebs de pupsje nog ién d'n oüge zitte. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
poepje , poepie , poepoog
, strontje in het oog. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
poepje , [scheetje] , puupke , mannelijk
, 1. windje 2. kleine man, scheldwoord , Ei puupke laote. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
poepje , poepke , zelfstandig naamwoord, verkleinwoord
, van poep in de betekenis 'wind'; poepje; WBD III.1.1. lemma Wind – frequent centraal oostelijk en westelijk Tilburg Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
poepje , puupke
, puupkes , windje laten Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |