Woord: plaksel
|
plaksel , pleksel , mannelijk
, plaksel. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
plaksel , plaksel , 0
, plaksel Plaksel haj neudig bij pepier plakken (Exl), Zie hangt an mekaar as plaksel (Emm), z. ook plak II Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
plaksel , [lijm] , pleksel , mannelijk
, plaksel, lijm Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
plaksel , pleksel
, zie plek (1) Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
plaksel , pleksel , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, plaksel Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
plaksel , plèksel , zelfstandig naamwoord
, plaksel, met water aangemaakt plakmeel; kleverige,doorschijnende vloeistof uit sommige bomen; plèk, hars, mèlk; WBD (II:709) plèksel - plaksel (niet vermeld) Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
plaksel , pleksel
, plaksel Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |