Woord: persoonlijk
|
persoonlijk , persoonlek , [bijvoeglijk naamwoord]
, persoonlijk. Ik heb ‘t persoonlek tegen hom zegd. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
persoonlijk , persuuenlik
, persoonlijk Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
persoonlijk , persoeënlik , persuuënlik , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, persoonlijk Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
persoonlijk , personlek , persôonlek , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, Henk van Rijen (1998): persoonlek; Dirk Boutkan: persónlek, persôonlek (blz. 34) Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
persoonlijk , persoeënlik
, persoonlijk Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |