Woord: oudelui
oudelui , ollú
, oude lui, oude lieden, in ʼt algemeen, en = ouders, inʼt bijzonder; hou is ʼt mit joen ollú? bin joen ollú hier ook? dʼollú goan van plaats of, de kinder blieven dʼr wonen. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
oudelui , ol lu , [zelfstandig naamwoord]
, vader en moeder. Òl lu bin der op oet. , uit het Holl. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
oudelui , oldeleu , oldeluu
, 1. ouders. 2. oudere mensen. Bron: Bos-Vlaskamp, G. e.a. (1994), Olster woorden, Olst. |
oudelui , aauwlui
, ouders Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
oudelui , aauwlûij
, ouders , T’is schón és ge'w aauwlûij hiil oud zie worre és'se mér nie ôn de sukkel geraoke. Het is mooi als je, je ouders heel oud ziet worden en als ze maar niet gaan sukkelen. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
oudelui , de aw lûi
, ouders , de aw lûi Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
oudelui , d’aawlùi-j
, de oudelui (ouders) Bron: Peels-Mollen, J. met werkgroep Weerderheem in Valkenswaard (Ed.) (2007), M’n Moederstaol. Zôô gezeed, zôô geschreeve. Almere/Enschede: Van de Berg. |
oudelui , oldelu , ouwelu , zelfstandig naamwoord
, oudelui, ouders. Zie ook: olders. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
oudelui , âwlèùj
, ouders Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
oudelui , aojluuj
, de ouders, de ouderen , Oos aojluuj höbbe die anger daag gouje broelof. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
oudelui , alde luuj
, ouders Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |