Woord: ontbreken
|
ontbreken , ontbreken , [werkwoord]
, [ontbreken] Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
ontbreken , ontbreken , sterk werkwoord, onovergankelijk
, ontbreken Het ontbrek hum an niks (Sle), Daor ontbrek nog wel wat an het servies (Hgv), Dat ontbrek der nog mar net an! (Dwi), Ze hebt door inbroken, mar der ontbrek niks, ...is niks vort (Bov) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
ontbreken , ónbraeke , óntbraeke
, ontbreken Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
ontbreken , óntbraeke
, óntbraok – óntbraoke , ontbreken Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |