Woord: onnodig
|
onnodig , onneude , [bijvoeglijk naamwoord]
, alleen in: van onneude wezen = onnodig zijn. n Nij klaid zol nait van onneude wezen (G. Elst). || onverneuden Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
onnodig , ónneudich
, ónneudigger, ónneudichste , onnodig. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
onnodig , onneudig
, onnodig. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
onnodig , onneudig , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, onnodig IJ moet niet onneudig deur de rogge lopen (Sle), Het is onneudig um er over te praoten (Gas) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
onnodig , onneudig , onnodig, onnorig , bijvoeglijk naamwoord
, onnodig Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
onnodig , onneudig , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, onnodig. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
onnodig , [onnodig] , ónnuuedig
, onnodig Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
onnodig , ónnuuedig
, onnodig Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |