Woord: onduidelijk
|
onduidelijk , ondudelk , [bijvoeglijk naamwoord]
, 1 onduidelijk.; 2 ontevreden (Veenkoloniën en Westerwolde). Ons noabers wazzen der ondudelk over, davve heur nait nuigd haren. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
onduidelijk , ondudelijk , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, onduidelijk Wat schref die man ondudelijk (Eex), Het is mij ondudelijk, wat e bedoelt (Sle) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
onduidelijk , ondudelijk
, onduidelijk Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
onduidelijk , ondudelik , bijvoeglijk naamwoord
, onduidelijk Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
onduidelijk , ondudelijk , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, onduidelijk. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
onduidelijk , óndudelik , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, onduidelijk Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
onduidelijk , óndu~delik
, vaag Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |