Woord: ombladeren
|
ombladeren , ombloadjen
, ombladeren; ʼk heb wat in dat bouk ombloadjed. Zie: jen. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
ombladeren , ombloadjen , ombladjen , [werkwoord]
, de bladen omslaan. In aalmenak ombladjen. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
ombladeren , umblaoje
, omslaan ’n Bladzéj umblaoje Een leesblad omslaan. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
ombladeren , ummeblaeren
, blaeren umme, ummeblaed , ombladeren. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
ombladeren , omblaoje(re)
, ombladeren, de bladzijden omslaan. Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier. |
|
ombladeren , ummebladeren , umbladeren , werkwoord
, bladeren umme, umme-ebladerd , ombladeren. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
ombladeren , umblaje
, ombladeren Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |