Woord: nalatig
|
nalatig , noaloateg , [bijvoeglijk naamwoord]
, nalatig. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
nalatig , naoleesich
, naoleesigger, naoleesichste , nalatig. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
nalatig , naolaotig , bijvoeglijk naamwoord
, nalatig Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
nalatig , naolaotig , bijvoeglijk naamwoord
, nalatig , VB: 'r Ês érg naolaotig gewès en noé ês 'm 'nnen hoüp géld langs z'n naos gegaange.; naolistig slordig naolistig (du. 'nachlässig) VB: 'r Ês zoe naolistig es 'r groet ês. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
nalatig , [nalatig] , naolaotig , naolestig
, nalatig Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
nalatig , naolestig , bijvoeglijk naamwoord
, naolestige , nalatig, slordig, onzorgvuldig, nonchalant (Duits: nachlässig) Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
nalatig , naolaotig
, nalatig Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |