Woord: nakomer
|
nakomer , naokommer , 0
, naokommers , Var. als bij kommen = 1. nakomer (vaak verkl.). Der was nait meer op rekend, het was een naokomerie (Zui), Zo’n naokomertie wordt vake arg verwend (Noo), z. ook naokommeling 2. trage groeier (Zuidwest-Drenthe, noord) Bij vee kuj ook wel ies een naokomer hebben, zoas een keugie, dat niet gruien wil (Wsv) 3. nog nakomende zwerm (Zuidwest-Drenthe, zuid) Ie hebt een bromzwarm, middenzwarm en een naokomertie (Geb) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
nakomer , naokommer , zelfstandig naamwoord
, en var. de; nakomeling, nakomertje Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
nakomer , naokommer , zelfstandig naamwoord
, naokommertien , nakomer, nakomeling. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
nakomer , nôkommertje
, nakomertje Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
nakomer , [nakomer ] , naokómmer , mannelijk
, naokómmers , naokummerke , nakomer , Nao dik tieën jaor kwaam nog ei naokummerke. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
nakomer , naokómmer , zelfstandig naamwoord
, naokómmers , naokummerke , nakomertje Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
nakomer , naokómmer
, naokummerke , nakomertje Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |