Woord: kruid
|
kruid , krûd , krûderije , vrouwelijk
, kruid, kruiderij. Bron: Gallée, J.H. (1895), Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect, aanhangsel Twents |
|
kruid , krü̂d , krü̂derije , onzijdig
, kruid, kruiderij. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
kruid , kruden
, kruiden, in de beteekenis van: medicijnen, dus zooveel als: geneeskrachtige kruiden. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
kruid , kruid , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, vgl. meesterskruiden. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
kruid , gekrüje
, kruiden, specerijen. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
kruid , krüd
, kruid Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
kruid , kroed , zelfstandig naamwoord onzijdig
, zie kruud en kroet. , (Westerwolde) Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
kruid , kruud , zelfstandig naamwoord onzijdig
, kruid. Doar is gain kruud veur wozzen. Kruden, kruderijen = drogerijen. Beernbörger kruden op jannever. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
kruid , kroed , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, kruun , kruiderij. Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
kruid , kruud , onzijdig
, kruid. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
kruid , kruie , zelfstandig naamwoord, meervoud
, Kruiden, geneesmiddelen. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
kruid , kroet , onzijdig
, krutje , kruid. Zėllẹf is ẹ gout kroet, meh ’t wis neit in jeedermans gaart: wat men zelf kan doen, moet men niet aan anderen overlaten. “Zėllẹf” of “zėlf” betekent in het Nederlands “salie” een geneeskrachtige plant. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
kruid , kroed , kruud , 0
, (Zuidoost-Drenthe). Ook kruud (Noord-Drenthe, Zuid-Drenthe) = 1. kruid, ook onkruid (Zuidoost-Drents zandgebied, Zuidwest-Drenthe, zuid) Aj de gaorn nog ’n keer egt, is het kroed wal kepot (Pdh), Wij hebt aal jaor een koppel kruden in de toen (Eex), Veur die ziekte is gien kruud ewossen (Die), zie ook roet 2. groente (Zuidoost-Drents veengebied) Wie hebt van het jaor veul kroed (Bov) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
kruid , kruud
, kruid Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
kruid , kruud
, kruujn , kruid. Beernbörger kruujn bint goed veur de maege. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
kruid , krûid
, kruid , Zóóne zwèèr is 'n hil krûis én d'r is gin krûid teege gewaase zód'de zègge. Zo'n zweer is een hele ellende en er is geen kruid tegen gewassen zou je zeggen. Meervoud krûije. Dónderbaord, géijtebaord, duuzendblad, duuvelskrûid zén ammel aauw krûije. Huislook, moerasspirea, duizendblad en doornappel zijn van ouds allemaal kruiden. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
kruid , kruud , zelfstandig naamwoord
, et 1. kruid: bep. gewas, in het bijzonder: geneeskrachtig kruid; Smildiger kruud knopkruid 2. specerij Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
kruid , kroéd , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, - , krutsje , kruid , VB: Dao ês gèi kroéd vuur gewase.; onkruid kroéd VB: Laot mich goën gèje, 't kroed sjtèit 'nne havve meter hoeg. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
kruid , kruud , zelfstandig naamwoord
, kruid, tuinkruid. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
kruid , kroed , onzijdig
, kruudje , 1. kruid 2. onkruid , Dao is gei kroed tieënge gewasse. Kruudje-reur-mich neet. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
kruid , kroêd , kroed , zelfstandig naamwoord
, gekruje , kruid Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
kruid , kroêd , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, krujje(r) , kruûdje , kruid Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
kruid , krujje
, (meervoud) kruiden Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
kruid , krèùd , zelfstandig naamwoord
, kruije , kruid, 'toekruid'; bôonekrèùd - bonenkruid Dialectenquête 1876 - kruid (ui = eu van fr. Meuse); WBD III.4.3:250 sint-jaakòbskrèud - kruiskruid (Senecio); 251 hoefkrèùd - klein hoefblad (Tussilago farfara); WBD III.4.3:?? boerewörmkrèùd, wörmkrèùd - boerenwordkruid (Tanacetum vulgare); WBD III.4.3:366 sint-janskrèùd - hemelsleutel (Sedum telephium) WBD III.4.3:409 pèèlkrèùd - pijlkruid (Sagittaria sagittifolia), ook genoemd: zwòlmstèrt; WBD III. 2.3:128 'kruid', 'toekruid' = specerij; Dirk Boutkan (1996) - (blz. 54) krèùd - kruije Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
kruid , kruje
, kruiden Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |