Woord: koes
|
koes , koes , koeze , [zelfstandig naamwoord]
, stuk, brok, in een uitdrukking als: der is al n oarege koes tou ‘t heu oet = er is al heel wat hooi opgevoerd. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
koes , koes , kos , met korte oe , [zelfstandig naamwoord]
, ook: kos (Westerkwartier) = lokroep voor de varkens. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
koes , kuu~s
, persoon (omvangrijk) Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |