Woord: karrenspoor
|
karrenspoor , karspoor , karrespoor , onzijdig
, karrenspoor; veldweg. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
karrenspoor , karresjpaor , onzijdig
, karresjpäör , karrespoor. In veldwegen onderscheidt men “t karresjpaor” en “den houfsjlaach”, het laatste is dat deel van de weg, waar het paard loopt, zie: houfsjlaach. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
karrenspoor , kôrspóór
, karrenspoor , We reeje meej't ôngespanne oover nen hóbbel in't kôrspóór én tuun brak de aas. We reden met het rijtuig over een hobbel in het karrenspoor en toen brak de as. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
karrenspoor , körespoor , zelfstandig naamwoord
, karrespoor. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
karrenspoor , kèspoor
, karrenspoor, zandweg waar vroeger de boeren met hun paarden en wagens over reden en waarbij de wielen van de karren een karrenspoor maakten Bron: Melis, A. van (2011) Bikse Praot. Prinsenbeeks Dialectwoordenboek. Prinsenbeek: Heemkundekring ‘Op de Beek’ |
|
karrenspoor , kerrespoear , onzijdig
, karrespoor Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
karrenspoor , kerrespoeër , zelfstandig naamwoord
, kerrespoeëre/kerrespuër , kerrespuërke , karrenspoor ook vaarleis Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
karrenspoor , kèrspôor , zelfstandig naamwoord
, karrenspoor; Daor neffe laag un kèrspoor. (Lodewijk van den Bredevoort – ps. v. Jo van Tilborg, Kosset den brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 2, Tilburg 2007) Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
karrenspoor , kárspaor
, karrenspoor Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |