Woord: kantonnier
|
kantonnier , kanteneier , mannelijk
, kanteneiesj , kanteneierke , kantonnier. Ouder is: waechkrètser. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
kantonnier , kanteneer , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, kanteneers , kanteneerke , kantonnier , VB: Jôp ês hil get jaore kantenier ién Groéselt gewès. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
kantonnier , kanteneer , mannelijk
, kantenere , kanteneerke , kantonnier, beheerder van rijkswegen Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
kantonnier , kanteneer , zelfstandig naamwoord
, kanteneers , kanteneerke , kantonnier; in Heel eertijds ook de dorpsomroeper (Frans: cantonnier – wegwerker, belast met het onderhoud van een kanton) Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
kantonnier , kanteneer , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, kanteneers , kantonnier, wegwerker Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
kantonnier , kantenaer
, kantonnier Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |