Woord: ijsbeer
|
ijsbeer , ijsbeer , [zelfstandig naamwoord]
, staartmees (Parus Candatus). Bron: Boeles, P. (ca. 1875), Idioticon Groninganum. Vergelijkend woordenboek van den Groningschen tongval, uitgegeven door Siemon Reker, 1977, Egbert Forsten & Profiel. |
|
ijsbeer , iesbaer , mannelijk
, iesbaere , ijsbeer; brompot. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
ijsbeer , iesbeer , 0
, ijsbeer Dei kerel is een iesbere een wilde, woeste vent (Bov) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
ijsbeer , iesbere
, ijsbeer. Det is wöst van een makke iesbere ‘dat is kletspraat’ Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
ijsbeer , iesbere , zelfstandig naamwoord
, ijsbeer. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
ijsbeer , iesbaer , mannelijk
, ijsbeer Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
ijsbeer , ie~sbaer
, ijsbeer Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |