Woord: hanghout
|
hanghout , hankhôlt , onzijdig
, hanghout (om matten te kloppen); hanghout bij varkensslacht. Vaak ’n houten ladder. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
hanghout , hânkhôlt
, hôlt woaraan ut vaerke óppe liër hungt. Bron: Kuipers, Cor e.a. (1989), È maes inne taes. Plat Hôrster, Horst. |
|
hanghout , hangholt , 0
, (Zuidoost-Drents zandgebied) = balk, waaraan de haol hangt, z. ook hangpaol Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
hanghout , hanghout
, hout om het geslacht varken aan te hangen. zie ook hangknuppel. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
hanghout , hangholt , hankholt
, slachthout; hankholt (ald Veldes) Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |