Woord: groente
|
groente , grün
, (gruun, dat is groen) voor groente. Door groen (grün) verstaat men hier voornamelijk het veevoeder te velde, inzonderheid de knollen. Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
|
groente , grö̂nte , vrouwelijk
, grôntens , groente. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
groente , gruinte
, (= groente) = groen voor versieringen. (Uitzondering op Nederlandsch oe = Groningsch ou.) Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
groente , greunte
, groente. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
groente , gruinte , [zelfstandig naamwoord]
, soepgroente. || bottersellie; selderie Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
groente , greunte , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, peterselie, soepgroente Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
groente , gruuntes , vrouwelijk, meervoud
, groente Héj tulde zien éêge gruuntes Hij teelde zijn eigen groente. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
groente , gruinte
, 1. groente. 2. peterselie Bron: Steenhuis, F.H. (1978), Stoere en Olderwetse Grunneger Woorden, Wildervank: Dekker & Huisman |
|
groente , gruinte , vrouwelijk
, gruintes, gruind , groente. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
groente , gruunte
, gewassen die door mensen als voedsel worden gebruikt in het algemeen. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
|
groente , gruunte
, groente. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
groente , gruunte , 0
, gruuntes, gruunten , Var. als bij gruun = 1. groente Veul gruunte eten is gezond (Ass), Wij verbouwt oens eigen gruunte (Bro) 2. soepgroente Gruunte is van oldsher selderij en peterselie (Sle), Der mot nog greuinte in de soep, aans is der gien smaok an (Eex) 3. groenland (Zuidoost-Drents veengebied) Het manvolk is in de gruinte an het heuien (Nsch) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
groente , gruuntes
, groenten. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
groente , gruunte
, groente. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
groente , gruuntes
, groenten , Héd'de veul gruuntes van't jaor of héd'de nie geheufd, t’is ók 'n hil wéérk vur èùw. Heb je veel groenten dit jaar of heb je niet gezaaid, het is ook veel werk voor jou. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
groente , gruunte , gruuinte, greunte , zelfstandig naamwoord
, de 1. groente: voedsel, moeskruid 2. peterselie en selderie Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
groente , greunte , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, greuntes , - , groente , VB: Ich zjwèr bié greunte oét èige moostem: gèine keunsmês en neet gesjpöt. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
groente , gruunte , zelfstandig naamwoord
, groente. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
groente , gruunighèijd
, 1. salade; 2. groente, planten, onkruid , Van alleen die gruunighèijd kreijg ik m’n mâg nie vól. Van alleen salade krijg ik mijn maag niet vol. Minachtende uitdrukking. Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
groente , gruunte
, groente Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
groente , greunte , vrouwelijk
, greuntjes , groente Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
groente , greunte
, groente Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
groente , gruunte , gruuntes , zelfstandig naamwoord, collectivum
, groente(n), 'gruunsel'; Cees Robben – Ik beteul zelf munnen hof en win veul. ’s middags hek vort driederaand sôôrt gruuntes op taofel... peekes, peeje en wortele... (19850517); Stadsnieuws - Den afval van de gruuntes ging nor de knèène, èn die aate we dan wir meej Kòrsemis (231207); A.P. de Bont – grünts zelfstandig naamwoord vr. 'gruunte' - groente; mv. 'gruuntes'; Cornelissen & Vervliet - Idioticon van het Antwerpsch - 1899 - GRUUNTE zelfstandig naamwoord v. - groente? meervoud: gruuntes. Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
groente , grunte
, groente Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |