Woord: greien
|
greien , graaien , greien , zwak werkwoord, intransitief
, Schreien, huilen (de Wormer). || Die zit zo'n hele dag te graaien en te grienen. – Evenzo elders in N.Holl. en in Friesl. In de 17de en 18de eeuw was het woord in de schrijftaal zeer gebruikelijk. Zie Ned. Wdb. V, 643 op greien. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
greien , graaie , werkwoord
, Zachtjes schreien. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
greien , greize
, greisde – gegreis , pruilen Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |