Woord: gladakker
|
gladakker , gladdekker
, een bij de hand persoon. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
gladakker , gladdekker , [zelfstandig naamwoord]
, gemene, listige vent. Uit het Holl. en dit uit het Maleis. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
gladakker , gladdekker
, enne gehaajde. Bron: Kuipers, Cor e.a. (1993), Zò bót ás en hiëp. Plat Hôrster, Horst. |
|
gladakker , gladdekker , gladdekkel
, gladdekkers , Ook gladdekkel in bet. 1. = 1. gladde jongen, gladjanus Dat is een gladdekkel, die is de duvel te glad of (Wsv), Non is mij die gladdekker weer te slim of ewest (Ruw) 2. iemand met een kaal hoofd Haarm is een gladdekker, die hef gien spier haor meer op de kop (Gas), zie ook gladjakker(d) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
gladakker , gladdekker
, sluwe vent Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
gladakker , gladdèkker
, slimmerik , Ne gladdèkker, gladjônnes of gladvèèger is iemes die iederiin teglad af is. Een gewiekste, gehaaide of slimme vent, is iemand die iedereen te vlug af is. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
gladakker , gladdekker , zelfstandig naamwoord
, de; 1. gladjanus 2. iemand met een kaal hoofd Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
gladakker , gladakker , zelfstandig naamwoord
, gladakkers , gladakkertie , 1. sluw persoon 2. gekookte aardappel van slechte kwaliteit, glazige aardappel Biñtjies eete me nooit, we houe nie van gladakkers Bintjes eten we nooit; we houden niet van glazige aardappels Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
gladakker , gladèkker , zelfstandig naamwoord
, gladakker; ’t Was me wel innen gladdekker den dieën... (Naarus; ps. v. Bernard de Pont; in: Groot Tilburg 1941; CuBra) Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
gladakker , gladdekker
, gladjanus Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |