Woord: ginds
ginds , gin , gunter
, ginder, ginds, Gron. gunne, gunders, gunt, Dordtsch gunter, Sliedrecht gunt, Axel gunter, Oostfr. günn, günd, günder, gündert, günnerd, Neders. gunt, gunnen, Holst. günt, Eng. yond, AS. geond, Oudfr. gunt, gint, jent, Goth. jaind. Bron: Molema, H. (1889), Proeve van een woordenboek der Drentsche volkstaal in de 19e eeuw, handschrift |
ginds , günd , bijwoord
, ginds Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
ginds , gunne
, voor: ginds, en: gene; an de gunne kant = aan de overzijde; ook Friesch, Geldersch Zie ook: gunders. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
ginds , gunderste
, gindsche; ’t gunderste hoes doar woon wie = in het huis daar ginds, in het gindsche huis wonen wij. Zuid-Holland gunterse. Zie: gunders. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
ginds , gunt*
, ’t verdient vermelding, dat men “ʼt glunt” of “ʼt gundt” voor “hetgene” gebruikt vindt in het geschrift: Bewijs van de vrijheijt ende independentie der Vrije Oldampten, (Rotterdam 1640), bldz. 5, achterin, en volgende; zoo ook in andere geschriften uit dien tijd, over ʼt zelfde onderwerp, reeds in 1630; ook nog in staatsstukken plusminus 1770. Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
ginds , gunt
, ginder. Gunt bij de brug. Bron: Beets, A. (1927), ‘Utrechtsche Volkswoorden en Volksgezegden’, in: Driemaandelijksche bladen 22, 1, 1-30, 73-84. Groningen |
ginds , guns
, ginds. Dao guns, daarginds. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
ginds , ginten
, ginds. Wanneer Rusluie van ginten spraken, bedoelden zij St. Petersburg. Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
ginds , gunt , ,
, gindsch. Bron: Overdiep, G.S. (1949), Woordenboek van de Volkstaal van Katwijk aan Zee, Antwerpen |
ginds , gent , [bijwoord]
, zie: gìnt. , (Hogeland en Westerkwartier) Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
ginds , gons , [bijwoord]
, doargons (Westerwolde) || gunder; gunders; guns Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
ginds , gun , gunne , [bijwoord]
, ginds, in doargun(ne). Hail doar gun(ne), doar haile gunders = heel in de verte. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
ginds , guns , guuns; gunts , [bijwoord]
, alleen in doarguns = ginder. doargunnent (Hogeland). || gunder; gunnes Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
ginds , guns
, ginds. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
ginds , gunne , aanwijzend voornaamwoord
, Dialectische variant van gindse. | An gunne kant. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
ginds , guns , bijwoord
, Dialectische variant van ginds. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
ginds , geuns
, gunder. Bron: Kuipers, Cor e.a. (1989), È maes inne taes. Plat Hôrster, Horst. |
ginds , geens , bijwoord
, die kant, ginder. 1. ‘t Is nie hier mar geens. ’t Is ginds. 2. Hèrs en geens wier d’r nogal geklaogd oover ’t morse meej drèèfmis. Links en rechts werd nogal geklaagd over het geknoei met drijfmest. Bron: Naaijkens, J. (1992), Dè’s Biks – Verklarende Dialectwoordenlijst, Hilvarenbeek |
ginds , geuns
, doa âchter, wiet weg. Bron: Kuipers, Cor e.a. (1993), Zò bót ás en hiëp. Plat Hôrster, Horst. |
ginds , gund
, in de uitdrukking die lui leve maar een end gund op : die tillen er niet zo zwaar aan (LPW: IJss, Bens) Bron: Scholtmeijer, H. (1993), Zuidutrechts Woordenboek – Dialecten en volksleven in Kromme-Rijnstreek en Lopikerwaard, Utrecht |
ginds , guns
, ginds. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
ginds , gin , gun
, (Midden-Drenthe, Zuid-Drenthe). Ook gun (Midden-Drenthe), zie voor var. ook bij daorgin = ginds, gene Waor hej het vort? Achter dat ginne hoes, achter die ginne bomen (Sle), Dat is ginne kaante op (Hol), Moej dizzze kaant op of gun kaant? (Eex), Loop even an gin kaant ’t hoes... daor heb ik de hark liggen (Gas), als bw. Gin in het zuden (hi) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
ginds , gunds , guunds, ginds , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, (Kop van Drenthe, Zuidoost-Drenthe, Midden-Drenthe, Zuidwest-Drenthe, noord). Ook guunds (Zuidoost-Drents veengebied) = daarginds Gunds daor lopen goenen daarginds loopt wat (Vri), Mosse gunds is kieken! (Nsch), (zelfst.) Ik hebbe dizze liever dan die gundse (Nije), zie ook bij daorgin; guunds, voor samenstellingen, varianten en voorkomen z. daorgin = ginds Dat hoes stait schuun tegenover dei guundse boerderij (Bov); ginds (Midden-Drenthe, Zuidwest-Drenthe, zuid), zie voor var. ook bij daorgin = ginds Ie bint hier niet an het goeie adres, ie mutten gindse kaante uut (Hgv) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
ginds , gins , ginter, geeneind, gineind
, ginds, daarginds. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
ginds , geens , bijwoord
, ginds, zie: èères. Bron: Verschuren, Frans (2000), Tètte-leurs Woordeboek. Zèège n'èn Schrijve meej plotjes, Etten-Leur. |
ginds , gindse , aanwijzend voornaamwoord
, gene, gindse Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
ginds , guñs , uitdrukking
, Ze gaon guñs en hers heene Ze gaan alle kanten uit; guns en hers hier en daar Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
ginds , gins , ginderwèìjd
, ginds Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
ginds , gins , ginsweijd , ginderweijd
, 1. ginds; 2. ginder, in de verte , Gins lupt ie. Ginds loopt hij. Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
ginds , gint , ginte, gintro, gintso , ginter
, (< ginds zo, vgl. hiero, daaro), ginds(e). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
ginds , gun(d)s
, ginds Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
ginds , gûns , bijwoord
, daarachter, ginds Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
ginds , geens , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, ginds; vgl. 'hers èn geens'; Dialectenquête 1876 - hers en gêndsch (ê: vgl. gête - geiten) - hier en gindsch; Cees Robben – “Want in dè giense höske geens../ Wier vruuger bier gebrouwen... (19560908); Jan Naaijkens - Dè's Biks (1992) - geens bijwoord - die kant, ginder; giens; Cees Robben – “Want in dè giense höske geens../ Wier vruuger bier gebrouwen... (19560908); Henk van Rijen – ginds Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
ginds , guns
, ginds Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |