Woord: gewoonte
gewoonte , gewuënte
, gewoonte. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
gewoonte , gewoonte , [zelfstandig naamwoord]
, Gewoonte is twijde noatuur. Older gewoonte. Schertsend: Ales wort gewoonte, zee snieder, en hai stool n stok van zien eigen boksem. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
gewoonte , geweunte , zelfstandig naamwoord
, Verouderd voor gewoonte. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
gewoonte , gewénde , vrouwelijk
, gewéndes , gewoonte. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
gewoonte , gewoonte , 0
, gewoontes, gewoonten , gewoonte Ie mut oe anpassen an de gewoonten van de streek (Hol), Dat is hier gien gewoonte (Pdh), Nagels bieten is een malle gewoonte (Hijk), Ze mouten er gein gewoonte van maoken (Eev), Oet gewoonte gung va zich altied nog op ’t pompenstraotie wassen (Bei), Het is mar een gewoonte aj het drok hebt (Ruw) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
gewoonte , [wat men gewend is] , gewònte
, gewoonte. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
gewoonte , gewoente , gewènte , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, gewoentes, gewèntes , - , gewoonte , VB: Es te 50 jao getroûwd bis ês 't de gewoente dat de hermenie 't broedspäor 'n sernaad brink.; gewènte VB: 'n Rotte gewènte, 'n sjmèrigge gewènte. Zw: Hange ês oüch 'n gewènte meh de wörs kaad en sjtiéf devan. Zw: Dy hebben dat ién hön gewènte: dat is hun manier van doén.; dy hebbe dat ién hön gewènte manier (dat is hun manier van doen) dy hebbe dat ién hön gewènte Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
gewoonte , gewônte
, gewoonte Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
gewoonte , gewònte
, gewoonte Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
gewoonte , gewuuendje , vrouwelijk
, gewuuendjes , gewoonte, zie ook aanwinsel Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
gewoonte , gewuënjdje , zelfstandig naamwoord
, gewuënjdjes , gewoonte ook aangewuënjdje Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
gewoonte , gewuuëndje , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, gewuuëndjes , gewoonte Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
gewoonte , gewonte , zelfstandig naamwoord
, gewoonte; WBD III.1.4:306 'gewoonte' = idem; Kees en Bart – Tilburgsche Post ca. 1935 – gewónte; Dirk Boutkan (blz. 53) meervoud: gewontes Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
gewoonte , gewoeënte
, gewoonte Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |