Woord: gedons
|
gedons , gedōns , gedaons
, zie: dōnzen. v. Dale gedons = geraas, leven (verouderd) Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
gedons , gedons , zelfstandig naamwoord onzijdig
, gebons, gedreun; zie donzen. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
gedons , gedôôñs , zelfstandig naamwoord
, [O] lawaai, gestommel, geraas Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
gedons , gedu~ns
, drukte; gedoe Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |