Woord: frech
|
frech , vrech
, brutaal. Zoë vrech as göötendrek of geutendrek, zeer brutaal. Zoeë vrech as de straot, zeer brutaal. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
frech , vreg , vrek
, [D.: frech] brutaal, onbeschoft Dè’s echt ’n vreg jong! Dat is een brutale jongen! [Box]; Doe ’s nie zò vrek! Doe niet zo brutaal! [Oef] Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
frech , vrech
, vrėcher, vrėchste , brutaal, vrijpostig. Zoo vrėch wie sjtraotendrėk: zo brutaal als de beul. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
frech , frech , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, (Zuidoost-Drents veengebied) = brutaal Hij sprak aordig frech (Eri), Dat was een freche kerel (Nsch) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
frech , vrech , bijvoeglijk naamwoord
, brutaal , vrech (du. 'frech') Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
frech , frech , bijvoeglijk naamwoord
, brutaal, onbeschaamd (Land van Cuijk) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
|
frech , vrek , bijvoeglijk naamwoord
, vrekke , brutaal: zo vrek es de straot – hondsbrutaal; ein vrekke moel – 1. een brutale mond 2. persoon die een brutale mond heeft (Duits: frech) Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
frech , vrech , vrek , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, brutaal Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
frech , vrech , vrek
, brutaal Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |