Woord: fluit
|
fluit , fluitien
, voor fluitje; gefloten deun; met ’n fluitien = al fluitende. Bron: Molema, H. (1889), Proeve van een woordenboek der Drentsche volkstaal in de 19e eeuw, handschrift |
|
fluit , fluit , mōg’n fluit!
, zie: flaipiepen. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
fluit , flaite , floit
, flaite (Oldampt, Westerwolde) = floit (Stad-Groningsch) = fluit. Middel-Nederlandsch floyte, enz., Middel-Nederduitsch vloite, enz. (Verdam). Ald. floyten, ook fleìten = fluiten. Kil. fluyte, Oostfriesch fleite, fleute, fleit, Hoogduitsch Fleute, Flöte, Middel-Hoogduitsch vloite, flöite, Italiaansch flauto, Fransch flûte. – Ook = cunnus, en inzooverre te vergelijken met: fluiten (flaiten) = wateren. Westfaalsch flöten = met water besproeien. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
fluit , fluit
, ‘Fluitje verkopen?’ vragen (vroegen) de straatjongens te Utrecht als zij een ‘heer’ op straat zien of hooren fluiten. Bron: Beets, A. (1927), ‘Utrechtsche Volkswoorden en Volksgezegden’, in: Driemaandelijksche bladen 22, 1, 1-30, 73-84. Groningen |
|
fluit , fluit
, straatmeid. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
fluit , fläute , vrouwelijk
, fluit Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
fluit , flòit , flòide; flaaide; flait; fluit , [zelfstandig naamwoord]
, fluit. Op flòit speulen. De jongens maken in ‘t voorjaar flòitpiepkes van kwitsen-, eldern- of wenen takken. Daarbij het deuntje (Ter Apel): Sip sap siepien, Wenner wòrste riepien? Maai. Maai; As de vogels aaier legt, Din legt ze in de baauw. Kattien kòp òf haauw. Kattien gong hìn lopen Noa stainhopen, Noa voaders hoes, Noa mouders hoes, Noa ale vette swienen, Hoazen en kenienen; Knipscheer, knipscheer, Hoal mie doar n koukien heer; Is ‘t waarm, bring ‘t mie, Is ‘t kòld, hòl ‘t veur die; Der òf, der òf, der òf! Is mien piepien der nòg nait òf, Din komt ‘t ter van zien leven nait òf! Zie ook Driem. Bl. I, II en VI. Harm Kraai vermeldt in ‘t Mndbl. Gron. van 1922, 139, de volgende deun: Sip sap siepien, Wenneer wòrst toe riepien? To Maai, to Maai; As de vogeltjes aaier legt, Legt ze in de poalen, Kennen wie ze hoalen, Legt ze in ‘t geutegat, Hè wie ale doage wat. Te Zevenhuizen: Hupper, hupper, wilst er nijt òf, Snie ‘k tie kòp en oren òf; Bloed bloed varken, Rie der met noa Marken, Rie der met noar Oarendziel; Oarendziel zat in de braand. Wel het dat doan? Swarte Mejoan. Swarte Mejoan klom op het hooi, Hij moek hom mooi, Doe kwammen twij vrijgezellen, Dij wollen wat vertellen.... (Zie verder Zuzòilaidje: ik zat op ‘t hooi.) En in ‘t West-Westerkwartier: Hupper, hupper, wilst er nijt òf, Aans snie ‘k dij kop en oren òf; ‘t Is Mei, ‘t is Mei; Dan leggen ale vogels n ei, Dan leggen zij ze op de trappen, Dan kennen wij ze knappen; Dan leggen zij ze op de stienen, Dan kennen wij ze vienen. ‘t Flòitje heet op Westerwolde ook huppup; || hupper; huppup Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
fluit , flùejte , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, flùetjtn , flùejtjen , fluit Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
fluit , fluit , vrouwelijk
, vr. schaamdeel; nare wulpse vrouw; niets. 'k vien d’r gén fluit án. Ik vind er niets aan. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
fluit , fluut , zelfstandig naamwoord
, Mus (Warmenhuizen). Ook bijnaam van de familie Mos aldaar. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
fluit , fluit , vrouwelijk
, fluite , fluitje , fluit; slet; pijp, waterloop, waterleiding. Dat geit wie ’n dampneetele fluitje: dat gaat van een leien dakje. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
fluit , flötje
, fluitje gemaakt uit onder andere de holle stengel van een korenstengel. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
|
fluit , flùit , zelfstandig naamwoord
, fluit. Benaming van een schaamteloze vrouw. ‘n Zotte flùit. Bron: Naaijkens, J. (1992), Dè’s Biks – Verklarende Dialectwoordenlijst, Hilvarenbeek |
|
fluit , fluite
, 1. fluit. 2. leuke, jonge meid. Bron: Bos-Vlaskamp, G. e.a. (1994), Olster woorden, Olst. |
|
fluit , fluite
, 1. een jonge fluite: een jonge meid; 2. fluit. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
fluit , fluit , fluite, fluide, fluut, flaite
, fluiten , Ook fluite (Zuidwest-Drenthe, Midden-Drenthe, Zuidoost-Drents veengebied), fluide (Veenkoloniën), fluut (Zuidoost-Drents veengebied, Zuidwest-Drenthe, zuid), flaite (Zuidoost-Drents veengebied) = 1. fluit De jonges maken een fluitie van ap-sap-siepiesholt (Hijk), Een fluut is een meziekinstrument (Klv), Hij speult op de fluite (Dwi), De fluite is van de ketel vallen fluit van fluitketel (Bov), Het fluitien van de conducteur kuj op de mark heuren (Pdh), Het is naor de fluiten kapot (Die), Dat werk was een fluitien van een cent stelde niets voor (Mep), Hij is zo recht as een fluite (Hijk), Het löp weer as een fluit gesmeerd (Een) 2. sirene (Zuidwest-Drenthe, Zuidoost-Drents zandgebied) Daor heur ie de fluite van ’t botterfebriek (Hgv) 3. mannelijk geslachtsdeel (Zuid-Drenthe, Midden-Drenthe) De duit en de fluit verneukt ieder man geld en sex (Hgv), Het giet in de wereld vaeke um de duit en de fluit (Dwi), Schaam ie oe niet kiend en lopen daor mit de blote fluite buten? met blote gat (Ruw), ook wel gezegd van vrouwelijk geslachtsdeel (Zuidoost-Drents zandgebied, Zuidwest-Drenthe, zuid) 4. in an de fluit lijdend aan diarree (Zuidwest-Drenthe, zuid, Kop van Drenthe) 5. in op de fluit failliet (Kop van Drenthe, Zuidwest-Drenthe, zuid) 6. in gien fluit helemaal niets Der is geen fluit aan (Dal), Ik geleuve der gien fluit van (Die), Dat peerd is gien fluit an gelegen is niets waard (And), Het döt hum gien fluit het doet hem niets (Pes) *Luuksien mien fluuksien / Mit een fluutien an de neers / Wat keken de jonges / En wat lachte Jan Geers (Ruw), ...Mit ’t fluitien an ’t gat / Luuksien wol fluiten / Maar ’t fluitien det brak (Koe) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
fluit , fluite
, fluit Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
fluit , fluite
, fluit. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
fluit , flûit
, wuft meisje , Dés 'n 'flûit' zègge ze wél'les van 'n méijd, mér dé's nie zó schón és'se dé van'new zègge. Dat is een ‘wuft meisje’ zeggen ze wel eens, maar dat is niet zo mooi als ze dat van je zeggen. Un kléén flûit noeme ze 'n flûtje, die môkte wéij vruuger van willege hout. Een kleine fluit noemen ze een fluitje, die maakten wij vroeger van wilgenhout. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
fluit , fluite , zelfstandig naamwoord
, de; fluit; fluitien, et 1. fluitje 2. kort melodietje dat men fluit Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
fluit , fluit , zelfstandig naamwoord
, in an de fluit met diarree, gien fluit niets, d’r de fluit van hebben er genoeg van hebben, op ’e fluit failliet Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
fluit , fluit , uitdrukking
, ’t Past as een fluit in een weduwvrouw Gezegde van ambachtslui als antwoord op de vraag of iets past Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
fluit , fluet , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, fluete , fluetsje , fluit , VB: Op de muülekes haw 'r 'n blëke fluet gewonnne, 'r wäor zoe bly es 'nne gek. Zw: Dat gèit wie 'n fluet van 'nne sént: gemakkelijk. Zw: E fluetsje: een hoog, smal en dunwandig bierglas.; vrouw (manzieke vrouw); fluet (vr.) (-e, -sje); wie 'n fluet van 'nne sent gemakkelijk wie 'n fluet van 'nne sént Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
fluit , flötje
, fluitje Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
fluit , flötje
, fluitje. Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier. |
|
fluit , fluite , zelfstandig naamwoord
, fluit. Uitdr.: Dät is nog een jonge fluite ‘dat is nog een jonge meid’. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
fluit , fluitje
, mannenbroek manvolksbroek zonder gulp (zie snoeptaofel) Bron: Melis, A. van (2011) Bikse Praot. Prinsenbeeks Dialectwoordenboek. Prinsenbeek: Heemkundekring ‘Op de Beek’ |
|
fluit , [vrouw van losse zeden] , flèùjt
, vrouw die het met de zeden niet zo nauw neemt Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
fluit , [geslachtsdeel] , fluuterke
, piemeltje Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
fluit , [penis] , fleut
, penis; fleuten, urineren (W.-Veluwe). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
fluit , fluit , vrouwelijk
, fluite , fluitje , 1. fluit 2. manzieke vrouw 3. vagina , Verkoup mich det fluitje: werd gekscherend tegen iemand gezegd die al fluitend door het leven ging. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
fluit , fluit , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, fluite , fluitje , fluit; vagina, wulpse vrouw Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
fluit , fleut
, met moeite; hinderlijk; ’k Lôôp me fleut betekent: ik moet veel (lang) lopen. ’k Ben me fleut gewaaid wil zoveel zeggen als: ik heb tegen een fikse wind in moeten optornen en ben daardoor nog een beetje buiten adem Bron: Grauw, Sibrand de en Gerard Gast (2014), ABC Dordt. Dordtse woorden en uitdrukkingen, dialect, verhalen en versjes, gedichten en straattypes, Asaprint Uitgeverij, Dordrecht. |
|
fluit , flèùt , zelfstandig naamwoord
, flötje , "fluit; WBD 'fluitkeetel' (II:1390) - fluitketel: stoomketel (voor petten); WBD III.1.1:222 'fluit' = penis; WBD III.1.4:109 'fluit' = ondeugende vrouw; WBD III.2.2:113 'fluit' = zedelijk slecht meisje; Cornelis Verhoeven: FLUIT (flöt), v. behalve het muziekinstrument ook: gulp v.d. mannenbroek: oew flö:t stoj ope. vóór de invoering van de gulp, ten tijde v.d. zgn. klepbroek, zal 'fluit' betekend hebben: mannelijk lid (zie WNT); A.P. de Bont: zelfstandig naamwoord vr. fluit: l) vrouwelijk schaamdeel; 2) ""eene wulpsche vrouw""; Jan Naaijkens - Dè's Biks - 1992 – 'fluit' - benaming v.e. schaamteloze vrouw; flötje; fluitje; — verkleinwoord van 'flèùt', met vocaalkrimping; N. Daamen - handschrift 1916 - ""fluitje - 't goa as 'n fluitje ('t gaat vanzelf)""; WBD (III.3.2:339) flötje = kinderfluitje, ook 'fieper' of 'fiepertje'; WBD (III.1.1:222) 'fluitje' = penis; Jan Naaijkens - Dè's Biks - 1992 – flötje - fluitje, piemeltje; flötje flötje flierehout, as ge nie afgòt zèdde stout" Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
fluit , fluite
, flaot – geflöt , fluiten Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |