Woord: fanfare
|
fanfare , fanfaar , vrouwelijk
, fanfaare , fanfare. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
fanfare , fómfaar
, muziekkorps dat bestaat uit koperen blaasinstrumenten en slagwerk. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
|
fanfare , fefaore , zelfstandig naamwoord
, fefaores , fefaorechie , fanfarecorps De fefaore marste over durrep Het fanfarecorps maakte een mars over het dorp Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
fanfare , famfaar , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, famfaare , famfaarke , fanfare , VB: Zoe roond 1920-1930 wäor de famfaar ién Groéselt 'nne kongkerént van de hermenie Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
fanfare , famfaar , fanfaar , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, famfare(s)/fanfare(s) , famfaarke/fanfaarke , fanfare Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
fanfare , fanfaa~r
, fanfare Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |