Woord: duurte
|
duurte , duurte , [zelfstandig naamwoord]
, ‘t Was in tied van de grode Wereldoorlòg n slimme duurte. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
duurte , duurde , mannelijk
, duurte. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
duurte , deurte , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, - , - , duurte , VB: De êrappele zién deur. Jao dat kömp doer de deurte van 't plaantgood. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
duurte , deurdje , vrouwelijk
, duurte, hoge prijs , Dao zuus se de deurdje neet aan aaf. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
duurte , durte
, duurte Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |