Woord: durf
|
durf , dùrf , dùrve , zelfstandig naamwoord
, durf. Vol dùrf zitn, veel moed hebben Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
durf , dörf , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, - , - , durf Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
durf , dörf
, durf Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |