Woord: duimen
|
duimen , doemken , [werkwoord]
, met de duim werken bij ‘t knikkeren. || doemke Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
duimen , duime , werkwoord
, Ook: op de duim zuigen. Vgl. Fries tomkje. | Je worre al zô’n grôte moid en nou zit je nág te duimen. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
duimen , doeme
, doemde, haet gedoemp , duimen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
duimen , doemen , dumeln, doemeln
, Ook dumeln (Zuidoost-Drents zandgebied), doemeln (Zuidoost-Drents zandgebied in bet. 1) = 1. duimen Ik zal veur oe doemen, aj examen mut doen (Koe) 2. op de duim zuigen Het kind zit in de houke te doemen (Eco), zie ook doemzoegen Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
duimen , doemen
, duimen draaien Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
duimen , doemen , werkwoord
, duimen: bekende handeling uitvoeren met de duimen om iemand succes te wensen Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
duimen , doûme , werkwoord
, doûmde, gedoûmp , duimen , VB: Doûm mer vuur ôs, mesjiens wên v'r toch nog.; duimzuigen doûme VB: 't Keend hèt tot z'n aachste jaor gedoûmp. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
duimen , doemen , werkwoord
, doemen, edoemd , 1. duimen draaien; 2. duimzuigen. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
duimen , [duimen] , doeme
, doemtj, doemdje, gedoemdj , 1. duimzuigen door kinderen 2. duimen, bijv. voor een goede afloop Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
duimen , doeme , werkwoord
, doemtj, doemdje, gedoemdj , 1. duimen 2. duimzuigen ook loetsje Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
duimen , doême , werkwoord
, duimzuigen Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
duimen , doe~me
, doemde – gedoemd , duimen; duimzuigen Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |