Woord: duiles
|
duiles , duiles
, goedbloed. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
duiles , duiles , zelfstandig naamwoord
, duilese , duileske , iemand die graag gekheid maakt: gekke duiles zie ook sjouter, wuiles Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
duiles , duîles , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, duîlese , duîleske , wildebras Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
duiles , dölles , duiles
, dwaas (gek); sul Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |