Woord: duchtig
|
duchtig , duchtig
, voor geducht, degelijk als bijv. nw. of als (bijwoord) , Iemand een duchtig pak slaag geven, iemand duchtig de waarheid zeggen. Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
|
duchtig , duchtig , [bijvoeglijk naamwoord]
, burgerlijk eer genietende, geacht (honoratus), S.i.19. O.i.7. Ontuchtlijk, onteerend, lomp. H.vi.2. Onducht, een deugniet. v. het Angels. dugan. Fri. dogen; het Ned. deugen. Holst. dögen. Bron: Boeles, P. (ca. 1875), Idioticon Groninganum. Vergelijkend woordenboek van den Groningschen tongval, uitgegeven door Siemon Reker, 1977, Egbert Forsten & Profiel. |
|
duchtig , duchteg , [bijvoeglijk naamwoord]
, 1 duchtig; meer geducht.; 2 geldig(Westerkwartier) Dij koop is nait duchteg. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
duchtig , duchteg , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, flink, erg Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
duchtig , duchtig
, flink, stevig [Oe] Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
duchtig , duchtich
, duchtigger, duchtichste , duchtig. Ein duchtich kénjt: een flink meisje. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
duchtig , duchtig
, fleenk. Bron: Kuipers, Cor e.a. (1989), È maes inne taes. Plat Hôrster, Horst. |
|
duchtig , duchtig , bijwoord
, (Zuidwest-Drenthe) = flink Het spookt daor duchtig (Hol) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
duchtig , duchtig , bijvoeglijk naamwoord
, duchtige , geducht ook doreweg, rissenabel Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
duchtig , töchtig , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, (Nederweerts) flink Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
duchtig , töchtig , duichtig , bijwoord
, eerste vorm Nederweerts; tweede vorm Ospels; duchtig, hevig Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
duchtig , dichtig
, duchtig Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |