Woord: doos
|
doos , deuze
, doos, met name: tabaksdoos. Bron: Molema, H. (1889), Proeve van een woordenboek der Drentsche volkstaal in de 19e eeuw, handschrift |
|
doos , döze , vrouwelijk
, dözen , doos. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
doos , doos , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, Zie wdbb. ‒ Een doosje (uitspr. dosie), twee sneetjes koek met boter er tussen (Zaandam). || Wacht, ik wil nog wel ’en doosje. ‒ Vgl. duitsdoosje, wiezeldoos, stuiversdoosje. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
doos , deuzĕ
, deussien , doos. Bron: Ebbinge Wubben, C.H. (1907), ‘Staphorster Woordenlijst’, in: Driemaandelijkse Bladen 6, 61-94 |
|
doos , doeës
, doeëze , duëske , doos. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
doos , dööze , vrouwelijk
, döözen , döösien , doos Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
doos , deus , deuze , [zelfstandig naamwoord]
, doos mv. deuzen verklw. deuske, deussie. Hai het de wereld in n deuske = hij heeft alles naar zijn wens. Dat is nòg wat oet de òlle deus. || leegdeuzenwaark Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
doos , duize , [zelfstandig naamwoord]
, deus. Tebaksduize. , (Westerwolde) Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
doos , dueze , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, duezn , duesken , doos Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
doos , doos , vrouwelijk
, sloom meisje, slome vrouw. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
doos , doôs , zelfstandig naamwoord
, Ook: 1. Poepdoos, ouderwetse plee 2. Meisje, grietje. | Ik vind ’t ’n pittige doôs. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
doos , doos , vrouwelijk
, dooze , deuske , doos. Hae zuut oet, of wenter jus oet ’n deuske kump: je kunt hem door een ringetje halen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
doos , deuze
, 1. toilet. 2. doos. Bron: Bos-Vlaskamp, G. e.a. (1994), Olster woorden, Olst. |
|
doos , deuze
, deusie , doos. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
doos , doosien , 0
, doosies , (Midden-Drenthe, Kop van Drenthe) = sullig vrouwtje Dat vrouwgie is ook mor een doosie (Eev), zie ook duus, doesien Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
doos , duus , deus, deuis, duis, duize, deuze
, duzen , (Zuidwest-Drenthe, Zuidoost-Drents zandgebied, Midden-Drenthe). Ook deus (Zuidoost-Drents zandgebied), deuis (Midden-Drenthe, Kop van Drenthe), duis (Kop van Drenthe), duize (Veenkoloniën, Zuidoost-Drents veengebied), deuze (Zuidoost-Drents veengebied, Zuidwest-Drenthe) = 1. doos De schoenen zit nog in de deuze (Dwi), Hie komp oet een deusie is netjes gekleed (And), Dat is wat oet de aole deus van vroeger (Val) 2. (vaak verkl.) sullig vrouwtje, sloofje (Zuidwest-Drenthe, Midden-Drenthe, Zuidoost-Drents zandgebied) Arg scharp is ze niet, het is mij zo’n deusie (Hgv), Het is wat een deusien (Uff), Umdat dien moe zo’n hoosien is, huufs do niet zo’n duusien te wezen (Sti), Wat een duusie is dat mèensch, het hef gien hak an de hozen (Wee), zie ook doosien 3. vrouwspersoon (Zuidoost-Drents veengebied) Dat is ok een malle deuze (Klv) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
doos , dóós
, 1) doos; 2) simpel vrouwspersoon, gans. verkl. deuske. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
doos , deuze
, doos. Det is d’r ene uut et deusien ‘dat is een gewone’ Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
doos , dwoos , zelfstandig naamwoord
, vrouw, dik, loom. Bron: Verschuren, Frans (2000), Tètte-leurs Woordeboek. Zèège n'èn Schrijve meej plotjes, Etten-Leur. |
|
doos , deuze
, doos. ’t Is uut de olde deuze. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
doos , dóós
, doetje , Héij hi 'n dóós van 'n vrouw mér dór zit'tie nie meej, wan’tie zie ók nie alles. Hij heeft een doetje van een vrouw maar daar zit hij niet mee, hij ziet ook niet alles. Verkleinvorm déúske. Wa is me dé 'n déúske, ge zód meej zó’iet getrèùwd zén, dan was ik in ne roef wèg. Wat is me dat een doetje, je zou met zo iemand getrouwd zijn, dan was ik vlug weg. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
doos , duskes
, doosjes , Ur wordt van alles bewaord in duskes, die zén'der ók in alle maote, gróót én kléén. Er wordt van alles bewaard in doosjes, die zijn er ook in alle maten, groot en klein. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
doos , deuze , zelfstandig naamwoord
, de 1. doos 2. onnozele, suffige vrouw; verkl. deusien Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
doos , dôôs , zelfstandig naamwoord
, dôôze , dôôssie , doos Een pumperemuntdôôsie Een pepermuntdoosje Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
doos , does , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, doeze , duuske , doos , VB: 'n Kertoûnge does , 'n does van d'n illentrik. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
doos , doewes , duuweske
, doos Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
doos , doewes
, simpele vrouw Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
doos , dwôôs
, doos, ook wel een sullig vrouwspersoon. Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier. |
|
doos , deuze , zelfstandig naamwoord
, deusien , 1. doos. Een verael uut de olde deuze; 2. toilet, wc. Uitdr.: Ik mut effen op de deuze ‘ik moet even naar de wc’. Zie ook: kakdeuze, usien. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
doos , dwôôs
, dikke, slome vrouw , da’s toch ’n dwôôs ééj = dat is toch een sloom mens- Bron: Melis, A. van (2011) Bikse Praot. Prinsenbeeks Dialectwoordenboek. Prinsenbeek: Heemkundekring ‘Op de Beek’ |
|
doos , doôs
, deuske , slome vrouw, doos , Tante Julia dè’s me toch ’n doôs een! Tante Julia, die is me toch een slome vrouw. Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
doos , doske
, doosje Bron: Gast, C. de (2011), ’t Boekske van de Aolburgse taol, Wijk en Aalburg: Stichting behoud Aalburgs dialect. |
|
doos , deuze
, 1. doos; 2. toilet. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
doos , doos , zelfstandig naamwoord
, onnozele vrouw (Tilburg en Midden-Brabant; Den Bosch en Meierij; Eindhoven en Kempenland; Land van Cuijk) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
|
doos , doeas , mannelijk
, doeaze , duueske , 1. doos 2. scheldnaam voor een vrouw Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
doos , doeës , zelfstandig naamwoord
, doeëze , duëske , doos; gekke doeës – gekke del; aoj doeës – ongunstige benaming voor een oude vrouw Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
doos , doeës , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, doeëze , duuëske , doos, vrouw, suffe Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
doos , dôôs
, dôôs mè gezichies, een tasje met iemands hele hebben en houwen erin Bron: Grauw, Sibrand de en Gerard Gast (2014), ABC Dordt. Dordtse woorden en uitdrukkingen, dialect, verhalen en versjes, gedichten en straattypes, Asaprint Uitgeverij, Dordrecht. |
|
doos , dôos , zelfstandig naamwoord
, duske , "doos; (fig.) onnozel vrouwspersoon, doetje; wè zèède tòch en dôos! - Wat ben je toch een doetje. Cees Robben: Hèdde dè tòch onderaand deur, dôos dè ge zèèt!; gez. PPierre van Beek: (Van een vrouw die gevallen was met een doos als bagage): èn daor laag ze dan: dêen dôos nèffe daander. N. Daamen - Handschrift 1916 – ""dôos - 't is zo mar een dôos (meisje zonder energie)""; WBD III.1.4:34 'doos' = domme vrouw; Jan Naaijkens - Dè's Biks - 1992 – 'dòòs' - doos, gans; Cornelissen & Vervliet - Idioticon van het Antwerpsch - 1899 - DOOS (scherpl. o), verklw. doozeke(n), dooske(n), Kemp. döske(n), zelfstandig naamwoord.v. Wijf. Wordt niet enkel verbonden met 'oud': 'n oû doos, maar ook met gierig, lui, smèrig en vuil; Bosch doos - doos, domme vrouw, onnozele vrouw; WNT DOOS - weinig bij de hand, onnoozel vrouwspersoon die gemakkelijk is beet te nemen.; duske; van dôos; • doosje; Cees Robben – Hier hedde ’n duske (19650528); Interview dhr. Van den Aker – 1978 – “Piet Stamp jè, meej zen duske luusiefèrs òn de Hema…die zeej aatij ”sènte dooze, sènte dooze” mar der zaat niks in èn die gaaf ie dan, verkòcht ie vur ene sènt, hè…” (transcriptie Hans Hessels 2014); • onnozel vrouwtje, doetje; Henk van Rijen: hèdde nie en duske blinksmèèr?; D. Boutkan: (blz. 29) combinatie van kwalitatieve (o- u) en kwantitatieve (ô - u) mutatie: dôos-duske." Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
doos , doeës
, doeëze , duueske , doos Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |