Woord: doopbewijs
doopbewijs , deupbewies , zelfstandig naamwoord
, et; doopbewijs Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
doopbewijs , duipbewie~s
, duipbewie~ze , doopbewijs Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |