Woord: dikte
|
dikte , diekte
, dikte. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
dikte , dikte , [zelfstandig naamwoord]
, Hai het n dikte aan vout. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
dikte , dikde , vrouwelijk
, dikdes , dikte. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
dikte , dikte , zelfstandig naamwoord
, de 1. het dik zijn 2. de afmeting dik 3. wijze van dik zijn van vloeistoffen e.d. Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
dikte , dikde , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, dikdes , - , dikte , VB: De dikde van d'n Hotsboüm wèit ich neet zjus, meh 't ês mich waol 'nne jannes. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
dikte , diekumsa
, die omvang, dik , Ria hi ’n kónt van diekumsa. Ria heeft een kont met die omvang. Meestal wordt dan met de handen de grootte aangegeven. Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
dikte , dikdje , vrouwelijk
, dikdjes , dikte , Die plenk zeen in versjillendje dikdjes te kriege. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
dikte , diekdje , zelfstandig naamwoord
, diekdjes , dikte Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
dikte , dikdje , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, dikdjes , dikte Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
dikte , diekte
, dikte Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |