elektronische Woordenbank van de Nederlandse dialecten (eWND)

Woord: communie

communie , kemunie , [zelfstandig naamwoord] , 1 gemeente, in ‘t woord kemunielaand, dat vanwege de gemeente in akkers verhuurd wordt, en in ‘t kemuniewaark = werkverschaffing, waarbij elke boer in de winter een of meer arbeiders arbeid moest bezorgen; 2 Communie; 3 in kemunie = in gemeenschap. De Lipskers op ‘t tiggelwaark atten in kemunie. || kommunie
Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen
communie , kommunie , [zelfstandig naamwoord] , De Kommuniekwelder ligt ten W. v. d. Noordpolder. ‘t Kommuniepad in Uithuizen leidde naar ‘t Kemunielaand. || kemunie
Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen
communie , kemunie , vrouwelijk , communie Héj deej zien urste kemunie Hij deed zijn Eerste H.Communie.
Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk
communie , kẹmuune , mannelijk , communie.
Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam
communie , kemuunnie , H. Communie; plèchtege kemuunnie, plechtige H. Communie; uurste kemuunnie, eerste H. Communie; de uurste kemuunnie doe:, de eerste Communie doen.
Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo.
communie , communie , 0 , communies , 1. (r.-k.) communie As ie eerder an de communie gungen, mussen ie ok naobeden (Bov) 2. wijkgraversploeg (Veenkoloniën) ‘Het waren ongeregelde groepen, moeten deelbaar zijn door drie’ (Ros)
Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum
communie , kommunie , zelfstandig naamwoord , de; communie, bijv. de eerste kommunie nl. als een kind zeven is, de plechtige kommunie geloofsbelijdenis op de leeftijd van twaalf jaar
Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte.
communie , kemunie , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk , - , - , communie , VB: 'r Goûng eker kier te kemunie. VB: De pesjtoer brink op d'n Ieste Vriédig de kemunie roond. VB: Nao de kemunie sjteet 'r zich al nao boéte, 'r blèf noets tot 't ênd van de Mês.; ziekencommunie kemunie VB: Op Ieste Vriédig brink de pesjtoer de kemunie bié de kraanke.
Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt
communie , kemuunie , communie, “z’n kemuunie doen”, zich tegoeddoen aan eten en drinken.
Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier.
communie , cummuunie , communie , Uurste hèllige cummuunie. De eerste heilige communie.
Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen
communie , kemunie , vrouwelijk , communie , De Ieëste Heilige Kemunie doon. De Plechtige Kemunie doon: hernieuwing der Doopbeloften. Te kemunie gaon: ter communie gaan.: ter communie gaan.
Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn
communie , kemuûnie , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk , communie
Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd.
communie , kemuunie , zelfstandig naamwoord , oew irste kemuunie doen; te kemuunie gaon; Interview dhr. Van den Aker – 1978 – “…as ge dan in de, in de kèrk kwaamt, nou, dan wierde oovergeslaon agge te kemuunie gingt!” (transcriptie Hans Hessels 2014)
Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant
communie , kemúnie , communie
Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. +


<< vorige pagina

Gelieve als bronverwijzing te gebruiken:
Sijs, Nicoline van der (samensteller) (2015-), eWND, op ewnd.ivdnt.org,
gehost door het Instituut voor de Nederlandse Taal