Woord: buitenspel
|
buitenspel , boetesjpeel , onzijdig
, buitenspel. Boetesjpeel sjtaon: buitenspel staan; uitgerangeerd zijn. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
buitenspel , butenspel , zelfstandig naamwoord
, et; buitenspel, bijv. De scheidsrechter fluitte veur butenspel Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
buitenspel , butenspel , bijwoord
, buitenspel: in buitenspelpositie, verder bijv. in iene butenspel zetten hem in een positie brengen waarin hij niks meer kan doen Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
buitenspel , [spelsituatie in balspelen] , butenspel , zelfstandig naamwoord
, buitenspel, offside. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
buitenspel , boe~tespel
, buitenspel Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |