Woord: bruidje
|
bruidje , bruidje , zelfstandig naamwoord
, et 1. kleine bruid 2. elk der kinderen die bij bep. katholieke vieringen in een bep. jurk waren gekleed Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
bruidje , bruúdsje , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, bruúdsjes , - , bruidje , (bijv. in processie) VB: E päor bruúdsjes droge de kelk mêt koënaore en droévetrös ién de perséssie. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
bruidje , bruutje , zelfstandig naamwoord
, bruutjes , 1. bruidsmeisje 2. een raar type: det is mich ein bruutje 3. communicantje in de processie ook broedsmaetje Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
bruidje , bruûdje
, bruûdjes , (verkleinwoord) bruidje Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
bruidje , brödje , zelfstandig naamwoord, verkleinwoord
, bruidje; WBD (III.3.3:265) brödje, persèssiebrödje = bruidje in de processie Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
bruidje , bruudje
, verloofde (v) Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |