Woord: blindganger
blindganger , bleendgenger , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, bleendgengers , - , blindganger , VB: Hebs te 't gehuurd van dè bleendgenger dè oontplof ês?; kind (onwettig kind) bleendgenger Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
blindganger , blinjdjgenger , zelfstandig naamwoord
, blinjdjgengers , blinjdjgengerke , blindganger Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
blindganger , blindgenger
, blindgengers , blindganger Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |