Woord: blas
|
blas , blas , blast , [bijvoeglijk naamwoord]
, opgezetheid. Blas hebben = aan de wind wezen = aan trommelzucht lijden (van koeien of schapen). Etst tie ja n blas! = je eet veel te veel. Ze luipen zok n blas = tot ze buiten adem waren. || blaas Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
blas , blas! , [tussenwerpsel]
, 1 tussenwerpsel = je kunt mij toch niets doen; ik lach je uit. Gewoonlijk gepaard met n slag op ‘t gat.; 2 spottende uitroep, als iemand zit te bluffen. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
blas , blas , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, vaal Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
blas , blas
, blasser, blaste , bleek. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
blas , blâs
, wit, bliëk (blâs kiêke). Bron: Kuipers, Cor e.a. (1989), È maes inne taes. Plat Hôrster, Horst. |
|
blas , blas , bles
, (Bco). Ook bles (Nsch) = bleek Wat kik dei ja blas oet (Bco) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
blas , blas , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, bleek , blas (du. 'blass') VB: Nao dy kréngde hèt 'r nog 'n tiédsje blas oétgeziën.; witjes (na ziekte) blas (du. 'blass') VB: 'r Zuút nog blas oét, 'r ês volges mich nog gaaroét neet herknuükeld. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
blas , blas
, blasser, blaste , bleek, zie ook bleik , Zooj ze krank zeen? Die zuut zoea blas oet. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
blas , blas , bijvoeglijk naamwoord
, bleek Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
blas , blas
, bleek (bn) Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |