Woord: blaas
blaas , blaoze , vrouwelijk
, blaas. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
blaas , blas!
, als tusschenwerpsel, verkorting van: bloas mie wat in ’t gat! enz., zooveel als: gij kunt mij niets doen, ik lach u wat uit! en gaat gewoonlijk met het slaan op de billen gepaard. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
blaas , bloas , bloaze
, in: ’n groote bloas hebben = een groote zwetser, een pochhans zijn, vooral wanneer iemand zich op kracht beroemt; veur ’n bloas mit boonen op de loop goan = bloohartig zijn. Hooft. blaes = bluf, grootspraak, snorkerij. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
blaas , blaas , blees , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, Zie de wdbb. – Bij de papiermakerij. Een holle koperen bol van 40 Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
blaas , blaozĕ
, blaas. Bron: Ebbinge Wubben, C.H. (1907), ‘Staphorster Woordenlijst’, in: Driemaandelijkse Bladen 6, 61-94 |
blaas , blaos
, blaas. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
blaas , blaoze , vrouwelijk
, blaozen , bläösien , blaas Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
blaas , blâes , ,
, mv. blâeze, zeildoeksche zak, met lucht gevuld, doet denzelfden dienst als de brâel. Skosse blâes werd en wordt bij de skosse vleet gebruikt. Hij lâat als ’n blâes op ’t waeter, het schip ligt heel ondiep. Blâezetauw, touw, waaraan de blâes vastzit. Bron: Overdiep, G.S. (1949), Woordenboek van de Volkstaal van Katwijk aan Zee, Antwerpen |
blaas , blaas , [zelfstandig naamwoord]
, trommelzucht der koeien || blas; blast Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
blaas , bloas , bloaze , [zelfstandig naamwoord]
, 1 blaas. Swienebloas, visbloas. Veur n bloas mit bonen weglopen = heel gauw bang zijn. n Bloas mit bonen = een zwetser, pocher; 2 het blazen. Der is n oarege bloas wind. Fig. Hai het n grode bloas = ‘t is een pochhans. Lett.: Zai het n gòie bloas = zij heeft goede longen, b.v. om de kachel aan te blazen. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
blaas , bloaze , zelfstandig naamwoord
, bloazn , blùeskn , blaas. Knapbloaze, varkensblaas Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
blaas , blaos , vrouwelijk
, de blaas vèrrekesblaos = pisblaos (van een varken). Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
blaas , blaos , vrouwelijk
, Een domme vrouw. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
blaas , bleis , zelfstandig naamwoord
, Blaas. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
blaas , bleis , zelfstandig naamwoord
, Zwakke koolplant met uiteenvallend hart (Warmenhuizen). Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
blaas , blaos , vrouwelijk
, blaoze , blaöske , blaas. Ės ’t blaöskes raengent, dan geef ’t drie daach raenge: eigenlijk: als het blaasjes regent in de plassen, dan volgen er drie regendagen. Bläöskes ónger de ouge: walletjes onder de ogen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
blaas , blaos
, blaas van het varken. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
blaas , bloaze
, blaas. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
blaas , blaos , blaoze
, blaozen , (Zuidoost-Drents zandgebied, Midden-Drenthe, Kop van Drenthe). Ook blaoze (Zuidwest-Drenthe, Midden-Drenthe, veengebieden Oost-Drenthe) = 1. blaas Hij hef aordig last van de blaoze (Bov), Ik hebbe het op de blaoze kou gevat en moet daardoor veel plassen (Hgv), Wie hebben ain zwien slacht en de blaoze hebben wie opblaozen (Vtm), De twiede blaos blaas, waarin bij het kalven de poten van het kalf zitten (Sle), zie ook voetblaos 2. zier (Kop van Drenthe) Ik trek mij der gien blaos van an (Eev) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
blaas , bloos
, 1) (varkens)blaas. zie ook foekepot; 2) domme vrouw. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
blaas , blaoze
, blaas Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
blaas , blaos , zelfstandig naamwoord
, vlieger-onderdeel, Het touwtje aan de voorkant, vanaf de bovenste naar de onderste punt, ruim bemeten, waaraan het vliegertouw werd bevestigd. Bron: Verschuren, Frans (2000), Tètte-leurs Woordeboek. Zèège n'èn Schrijve meej plotjes, Etten-Leur. |
blaas , blaoze
, blaas. Hie had de blaoze vol en mos achter de boom. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
blaas , blaos
, blaas , Wie de blaos wul hébbe, moet urst 't váéreke z'n gat kusse. Degene die de blaas wil hebben, moet eerst het varken zijn gat kussen. Heb je iets graag dan moet je er wat voor over hebben. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
blaas , blaoze , zelfstandig naamwoord
, de; urineblaas; blaosien, et; bel op het water Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
blaas , blaes , zelfstandig naamwoord
, blaeze , blaesie , blaas, varkensblaas Nae de slacht krege me d’n opgepompten blaes om mee te speule, ’t ding stonk naer reuzel en verrekespis Na de slacht kregen we de opgepompte blaas om mee te spelen, ’t ding stonk naar reuzel en varkenspis Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
blaas , blaesie , zelfstandig naamwoord
, blaesies , blaasje, korte rustpauze, adempauze Kwan, we zelle eerst is een blaesie pakke Kom, we zullen eerst eens een korte rustpauze nemen Zie ook stoppie, vijfpik Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
blaas , blaos , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, blaoze , blëuske , blaas , VB: Vreuger voetbalde de keender mêt 'n gedruugde vérekesblaos. E blëuske: kinderspeelgoed bestaande uit een houten fluitje waaraan een ballonnetje.; bobbel (op verflaag) blaos VB: De hebs vëul te dik geverf, zuús te al die blaoze?; vrouw (onbeduidende vrouw) blaos Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
blaas , bloos
, blaas Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
blaas , blaos
, blaas. Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier. |
blaas , blaoze , zelfstandig naamwoord
, blösien , blaas. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
blaas , bloskes
, blaasjes , hij had te lang in de zon gelege en nou kreeg tie overal bloskes op z’n lijf = hij had te lang in de zon gelegen en kreeg op zijn hele lijf blaasjes- maozele zen ok allemaol van die klène bloskes op oew èreme en bjeene en ok op oew geziecht = bij mazelen krijg je ook kleine blaasjes op je armen, benen en ook op je gezicht- Bron: Melis, A. van (2011) Bikse Praot. Prinsenbeeks Dialectwoordenboek. Prinsenbeek: Heemkundekring ‘Op de Beek’ |
blaas , blôs
, blaas Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
blaas , blaos , blaans , zelfstandig naamwoord
, onhandige vrouw (Land van Cuijk); blaans; slome vrouw (Den Bosch en Meierij) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
blaas , [urineblaas] , blaos , vrouwelijk
, blaoze , bläöske , 1. blaas 2. onnozel iemand , Mètte blaos van ei verke maakdje wae eine fókkepot. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
blaas , blaos , zelfstandig naamwoord
, blaoze , bläöske , 1. blaas 2. ballon Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
blaas , blaos , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, blaoze , bläöske , blaas Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
blaas , blaos , zelfstandig naamwoord
, blòske , blaas; Miep Mandos-v.d. Pol - Aantekeningen Brabantse spreekwoorden: Wie de blaos wil hèbbe, moet irst et vèèrke zen gat kusse .Interview Van den Aker (1978), transcriptie door Hans Hessels (2014) - “En dan had ze smèèreges (…) zon blaos bezije op dieje mond zitte, dan was die, die middelsèène òn et wèrreke gewist òf zôo, hè, èn dè kwaam daor in die blaos èn dan din wij die blaos èlleke keer aaf…”; Cees Robben – Gij zult oew blaos nie scheure.. (19830819) [Jij zult van werken niet doodgaan.]Henk van Rijen: blaar (geen blèèn:) gevuld met vocht, b.v. pok; WBD III.4.2:75 'blaas - zwemblaas v.e. vis; ook 'luchtblaas' genoemd of 'zwemblaas' of 'luchtzak'; J. Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch dialect (1899): BLAAS zelfstandig naamwoord.v. - blaar, bladder, opzwelling v.d. huid of de bovenkorst v. iets, door de hitte, door verbranden enz. Zie blein.; blòske; blaasje; M-I blòskes: voorkomend bij waterpokken Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
blaas , blaos
, blaoze , bläöske , blaas Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |