Woord: bijgelovig
|
bijgelovig , bejgeluivig
, bijgeloovig. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
bijgelovig , biegeluivich
, biegeluivigger, biegeluivichste , bijgelovig. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
bijgelovig , biegeleuvig
, bijgelovig. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
bijgelovig , bijgeleuvig , bijvoeglijk naamwoord
, bijgelovig Dei man is slim biegeleuvig, die duurt bie duustern haost de deure nich oet (Bov) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
bijgelovig , biegeleuveg
, bijgelovig. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
bijgelovig , bi’jgeleuvig , bi’jgelovig , bijvoeglijk naamwoord
, bijgelovig Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
bijgelovig , bi’jgeleuvig , bijvoeglijk naamwoord
, bijgelovig. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
bijgelovig , [van bijgeloof vervuld] , biegeluivig
, bijgelovig Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
bijgelovig , beejgeluîvig , bî-jgeluîvig , bijvoeglijk naamwoord
, eerste vorm Weerts (stadweerts), Buitenijen (kerkdorpen rondom stadskern); tweede vorm Nederweerts, Ospels; bijgelovig Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
bijgelovig , beejgeluivig
, bijgelovig Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |