Woord: begijn
|
begijn , begijn , bagijn , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, Daarnaast bagijn. – Ook als naam ven een bepaald soort van koe. Vgl. BERHHEY, Nat. Hist. 42, 216: Bagijnekap is er ook; dit zijn gemeenlijk kleine Koetjes, wier horenen niet uitgewassen zijn, en de kruin zwart hebben, zoo dat deze zich als een zwarte Bagijne tipkap vertoond, en even of zij een ouderwetse Bagijnehuik dragen. || Ik heb de bagijn verkocht. Een roo bagijn, Custb. (a° 1746). Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
begijn , begien
, non. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
begijn , begien , vrouwelijk
, begiene , begingke , begijn. “Begiene zeen neit wie ze sjiene. Ze zitten achter de gerdiene en zëgge dao kump der miene” wordt spottend gezegd van de nonnen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
begijn , begien
, kloësterzuster. Bron: Kuipers, Cor e.a. (1993), Zò bót ás en hiëp. Plat Hôrster, Horst. |
|
begijn , begyn , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, begiéne , begynsje , begijn , VB: Ién Riékelt ês jaorelaank e begiénekloester gewès. Zw: 'Wërke ês zaolig', zaag de begynen ze droge mêt zêssen 'n boengêrd. Zw: 'Wërke ês zaolig', zaag de begyn meh ze doeg 't neet gên. Zw: 'Alle bitsjes hélpe', zaag de begyn en ze pisde ién de zie.; kloosterzuster (vr.) (begiéne, -sje) VB: Oüch de begiéne van 't kloester ién Riékelt zién vertrokke.; non begyn. (vr.) (-begiéne, -sje) Zw: 'Wërke ês zaolig', zaag de begyn en ze droge mêt zêsse 'n boengêrd. Zw: 'Wërke ês zaolig', zaag de begyn, meh ze doeg 't neet gên. Zw: 'Alle bitsjes hélpe', zaag de begyn en ze pisde ién de zie. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
begijn , begien , vrouwelijk
, begiene , begienke , begijn, non , ‘Alle bietjes bate’ zag de begien en toen pisdje ze inne Maas. Begiene zeen neet wie ze sjiene. De begiene van Greuneberg en van Hagebrook. Det zeen mich men, die begiene. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
begijn , begien , zelfstandig naamwoord
, begiene , begienke , non ook zöster Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
begijn , begien , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, begiêne , begienke , "kloosterzuster, non, verloupe -, oudevrijster, vrouw, ""overgeschoten""" Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
begijn , begie~n
, begie~ne , begijn; kloosterzuster Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |